Transcript
Hoe maak je evenementen toe-, en misschien nog belangrijker, uitgankelijk voor mensen met een beperking? Marianne Dijkshoorn heeft er een boek over geschreven.
Dag Marianne, welkom in de studio.
Dank je wel.
Jij bent een boek aan het schrijven over de toegankelijkheid en ook uitgankelijkheid van evenementen. Vertel.
Ja, dat klopt. Ik schrijf inderdaad een boek over toegankelijkheid en uitgankelijkheid bij evenementen. En daarin geef ik vooral praktische handreikingen aan organisatoren zodat zij daar verder mee kunnen komen. Bijvoorbeeld iets wat erin staat is, bestek wordt bij het buffet heel vaak aan het begin neergelegd bij de borden. Beter is om dit aan het eind neer te leggenals mensen klaar zijn met opscheppen, want dan hebben ze hun handen vrij om hun bord op te scheppen.
Dus eigenlijk allemaal van die hele kleine praktische dingen waar het leven van mensen met een beperking toch weer een stuk... dat het gewoon vlotter kan lopen.
Ja, zeker.
Is er dan nog zoveel nood aan? Want je zou denken, 2018, dat heel veel organisatoren daar toch best al wel wat rekening mee houden.
Ja. Heel veel organisatoren doen er ook zeker wat aan. Alleen zij verzorgen de rolstoeltoegankelijkheid. Dat houdt in dat ze zorgen dat er een toilet is, dat rolstoelgebruikers goed naar binnen kunnen...
Ja, dat er een podiumpje is om op te staan.
Dat er inderdaad een platform is. Dat klopt. Maar het gaat eigenlijk net om die stap verder, van, Mensen zijn binnen. Maar mensen willen ook hun jas ophangen, mensen willen ook een kopje koffie drinken. Mensen willen ook met andere mensen spreken. En als er alleen maar statafels zijn, en jij zit in een rolstoel, dan heb je eigenlijk weinig mogelijkheidom met iemand op ooghoogte in gesprek te gaan.
Dus in zo’n geval zithoekjes creëren. Of hoe moet ik het dan zien?
Ja, inderdaad. Zithoekjes zijn daareen goede oplossing voor. En dat is ook weer fijn voor mensen die watslechter ter been zijn, zoals ikzelf ben.
Heb je zo nog een aantal van die praktische tips waarvan je denkt, die zijn wel interessant om eens een keer te delen? - Ja, zeker.
Er zijn er zoveel, die gewoon interessant zijn om te delen. Wat bijvoorbeeld ook een goede is, zeker bij festivals waarover je het had, daar is vaak heel veel achtergrondgeluid en het barpersoneel kan niet altijd de klant verstaan wat zij willen bestellen. En op zo’n moment kun je een drankkaart op de bar neerleggen, eigenlijk een soort placemat, waarop mensen gewoon kunnen aanwijzen wat ze willen. Bijvoorbeeld: ik wil twee bier, of twee cola.
Maar dat is zelfs voor iedereen handig.
Dat is voor...
Daar hoef je zelfs geen beperking voor te hebben.
Zeker. Dat is voor veel meer mensen handig dan alleen voor mensen met een beperking.
Je zei het net ook al, het is toegankelijkheid, maar iets waar heel veel organisatoren zeker niet bij stilstaan is die uitgankelijkheid. Waarom is dat zo belangrijk?
Ja, dat klopt. Op het moment dat er een calamiteit is moeten mensen eruit. En dat kan gewoon simpel een brandalarm zijn, of een brandoefening. Maar het kan ook wat groters zijn, dat mensen er echt uit moeten. En als je dan een congres hebt op de tiende etage van het gebouw, en er zit een aantal rolstoelgebruikers bij, hoe ga je die veilig naar beneden krijgen?
Ja, als die liften plots uit zijn.
De liften mag je vaak niet gebruiken in situaties van calamiteit.
Ik herinner me, we hebben ooit een tv-opname gemaakt van een grote evacuatie-oefening in een groot eventlocatie hier in België. En daar hadden ze toen ook heel bewust een aantal rolstoelgebruikers gezet. En dan zag je iedereen het gebouw naar buiten lopen, en wie bleven daar staan? Dat waren die mensen met die rolstoelen.
Ja, zeker. En dat zie je dus vaker. Wat daar een oplossing voor zou kunnen zijn, zijn zogenaamde evacuatiestoelen. Dat zijn stoelen, die lijken op rolstoelen, maar die kunnen heel makkelijk over trappen heen glijden. En daardoor kunnen de mensen alsnog veilig naar buiten worden gebracht.
Gaat het dan ook niet over een stuk communicatie? Want dat las ik in jouw boek: het is natuurlijk niet alleen die maatregelen nemen maar er ook over communiceren, zodat mensen het weten.
Zeker. Wat als mensen niet weten wat jij geregeld hebt als locatie, dan komen zij er ook gewoon minder snel op af. En voor heel veel mensen met een beperking, die bijvoorbeeld echt per se een rolstoel-toegankelijk toilet nodig hebben, en als zij via internet niet kunnen achterhalen dat dat er is, blijven ze heel snel thuis.
Dus eigenlijk gewoon goed informeren over: welke faciliteiten zijn er en waar hebben we op voorzien.
Inderdaad. Eigenlijk gewoon een korte pagina op de website met, toegankelijkheid voor mensen met een beperking,lost echt heel veel problemen op.
Hoe zit het met het personeel op je evenement?
Ik raad altijd aan om alle personeelsleden, van de verkeersregelaar, tot de beveiliging, tot de cateraar, iedereen te informeren over welke maatregelen je genomen hebt. Omdat zo, zeg maar, mensen met een beperking dus veel makkelijker geholpen worden.
Zodat die parkeerwachter al meteen kan zeggen: parkeert u daar, want daar zijn die en die voorzieningen.
Precies, precies.
Ik las ook iets over universal design, dat moet je me een keer uitleggen. Ja, universal design is mensgericht ontwerpen. En daar hangen zeven basisprincipes aan. En eigenlijk, als je alles van plan tot beleid tot productie daarlangs haalt, dan heb je eigenlijk weinig extra kosten, of weinig extra voorzieningen nodig voor mensen met een beperking specifiek. Omdat universal design voor iedereen bruikbaar is.
Daar wilde ik natuurlijk met mijn volgende vraag naartoe. Dat is een gevoelig topic natuurlijk maar als je er puur zakelijk naar kijkt, dan heb je natuurlijk een kleine groep mensen - zo zien heel veel organisatoren dat - een kleine groep mensen, waar je een grote kost moet maken. Maar als ik het jou hoor vertellen, dan kan het ook anders.
Het kan zeker anders. Als je het universal design gebruikt dan is het gewoon voor iedereen bruikbaar en voor iedereen begrijpelijk. Dan maakt het niet uit welke leeftijd je hebt. Of je een beperking hebt, of dat je misschien een multiculturele achtergrond hebt; het is voor iedereen onbruikbaar.
Het begint natuurlijk ook bij de keuze voor de locatie. Want je kunt als organisator van heel goede wil zijn; als de locatie niet geschikt is, dan kun je daar, tijdens je evenement heel weinig aan veranderen. Hoe moeten locaties volgens jou daarmee omgaan?
Locaties kunnen zich allereerst laten keuren volgens een keurmerk.
Welk keurmerk is dat?
Ik werk samen met het KTG-keurmerk. Dat is Keurmerk Toegankelijkheid Gehandicapten. En dat is een inmiddels wereldwijd erkend keurmerk. Het heeft drie gradaties en daarmee kun je in ieder geval toetsen op de rolstoeltoegankelijkheid van een locatie. Daarnaast is het gewoon ook heel erg belangrijk om te kijken als organisator naar je doelgroep. Heb jij toevallig een collega die in een rolstoel zit, of iemand die blind is, of iemand die doof is, vraag dan ook tijdig, als je bij een locatie informeert, of die persoon daar terecht kan. Zijn daar maatregelen voor genomen?
Heel vaak als we het over mensen met een beperking hebben, dan grijpen we heel snel naar die rolstoel, want dat spreekt tot de verbeelding. Maar je zegt ook net heel terecht, je hebt mensen die een visuele beperking hebben, auditieve beperking hebben. Ga je daar dan nog allemaal specifieke zaken voor regelen?
Nou ja, nogmaals, ik zou echt heel goed kijkennaar, wie is je doelgroep. En wat ook een hele belangrijke is, en wat ook gewoon heel veel duidelijkheid geeft is, als je in je registratieformulier opneemt - naast de voedingswensen - of mensen toegankelijkheidswensen hebben, wordt die vraag ook regelmatig ingevuld. En dan kun je daarals organisatie maatwerk op leveren en op inspelen.
Want ik denk aan concerten, aan audio lussen en zo verder. Dat zijn ook allemaal mogelijkheden die je kunt gaan inzetten.
Zeker. En ik kreeg bijvoorbeeld zelf pas een voorbeeld van iemand die wilde graag de presentatie een uur vooraf inzien. En toen vroeg ik deze persoon, waarom wil je dat...
Ja, dat was mijn eerste vraag ook.
En toen gaf hij aan, ik ben heel slechtziend, en een PowerPointis voor mij niet te lezen op een groot scherm, en als ik hem vooraf krijg, kan ik het laten oplezen met mijn voorleessoftware, en dan kan ik de dag beter volgen.
En dat zijn dingen die je natuurlijk als organisator ook niks kosten.
Nee. Het is eigenlijk een simpele oplossing waarbij je eigenlijk met één mailtje iemand z’n hele dag goed kan maken.
Want daar gaat het wel om, hè. Want het gaat over die beleving.
Ja. Het zijn inderdaad die simpele toepassingen die de beleving compleet maken.
Oké. Dank je wel voor je komst naar de studio.
Dank je wel.
En u beste kijker, bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week.
