Transcript
Vandaag praat ik met één van de leading ladies uit de Nederlandse evenementensector: Christine van Dalen. Ze is voorzitster van branchevereniging IDEA, runt een live communication agency en werd recent uitgeroepen tot de meest invloedrijke persoon in de eventbranche.
Dag Christine. Welkom in onze studio.
Dankjewel Kevin.
Jij bent voorzitster van branchevereniging IDEA. Kan je eens heel kort toelichten waarvoor jullie staan?
Idea is de vereniging van de Nederlandse eventbureaus die er echt toe doen. We hebben zo’n kleine zestig leden. Alle bureaus die echt mooie grote opdrachtengevers en projecten doen, hebben zich aangesloten bij ons. En omdat dat natuurlijk een hele homogene groep is, kunnen we voor hen op allerlei vlakken veel betekenen. Doordat we verenigd zijn, kunnen we politiek iets betekenen, we kunnen iets doen richting educatie, het onderwijs in ons vak, en de ontwikkeling binnen ons vak, we kunnen ook iets betekenen voor elkaar, met elkaar kennis delen en inspiratie opdoen. En dat zijn echt wel erg belangrijke speerpunten.
Je zegt iets dat me direct triggert en dat is de bureaus die er echt toe doen. Waar trek je dan die lijn?
Nou, ik denk dat we niet zozeer zelf heel erg die lijn trekken als meer dat als een bureau een bepaald formaat heeft, een bepaald type opdrachtgevers heeft, het zich kunnen veroorloven om zich te kunnen aansluiten bij een branchevereniging, dan gaan wij ze auditeren, gaan wij kijken of ze voldoen aan een aantal kwaliteitseisen en op het moment dat ze daar doorheen komen – dat is enerzijds financieel, het moet een gezonde organisatie zijn, de opdrachtgevers moeten weten dat als ze met een IDEA-bureau werken, dat daar een gezonde organisatie zit, en anderzijds ook kwalitatief, dus er moeten wel een aantal kwaliteitseisen voor de organisatie van een evenement gehaald worden...
Dus eigenlijk zijn jullie ook zo iets als een soort kwaliteitslabel in de markt dan?
Ja. Ik wil het niet echt als een soort keurmerk benoemen, maar in de praktijk is het wel zo dat, als je eenmaal bent aangesloten bij IDEA, ben je wel een beetje door de mangel gegaan, ja.
Jij bent ondertussen al iets meer dan een jaar voorzitster. Hoe zijn we eigenlijk bij jou terecht gekomen om die rol te gaan vervullen?
Euh, nou, ik denk dat er stiekem, zonder dat het heel hard is uitgesproken, ook wel een beetje de behoefte was om een vrouw aan het roer te hebben, Daarmee doe ik mezelf misschien een klein beetje te kort, maar ik denk wel dat het meespeelt, en het heeft er alles mee te maken dat er gewoon heel veel vrouwen in ons vak zijn. Heel veel vrouwen die hier schitteren en iets laten zien. Echt iets dat past bij vrouwen. Want je ziet toch vaak dat de ondernemer [dat dat] een man is en dan is het ook wel eens een keer leuk juist in dat vrouwenvak ook een vrouw die positie te gunnen. En verder hoop ik dat ze me ook gekozen hebben omdat ik het kan.
Maar je hebt natuurlijk ook heel veel ervaring in je eigen bureau.
Ja. Ik heb zelf ook een mooi bureau. Wij zijn bijvoorbeeld met zo’n kleine tien medewerkers, negen en een half, zo je de part-timers wel niet meerekent.
Ik zag net nog een persbericht passeren dat jullie nu ook bij de netwerkclub – wat was de naam ook alweer? -
Twenty Seven Names
Wat is dat precies?
Ja. Heel leuk. Dat is een netwerk wat in potentie zevenentwintig leden zou kunnen hebben omdat er zevenentwintig EU-staten zijn, Europese landen, en het idee is om in elk land één vooraanstaand bureau te kiezen om met die landen gezamenlijk... dat ene bureau en die ene persoon van dat bureau – dat is dan vaak de ondernemer daarachter... We komen drie keer per jaar bij elkaar om daar ook kennis en inspiratie, maar dan op Europees niveau, met elkaar te delen...
Mooi. In ieder geval proficiat dat je daar weer bij bent.
Ja, Dank je. Heel erg leuk. Ik ben net een paar dagen in Kopenhagen geweest en heb daar dus met een Spanjaard en een Fin en een Engelsman, en een Ierse dame, en noem maar op, zeventien collega’s die allemaal al ooit een bureau begonnen zijn en die allemaal op de een of andere manier meetellen in hun land. Ja, een paar heel leuke dagen gehad en dat doen we dus drie keer per jaar.
Als we dus even terug naar IDEA gaan. Wat zijn voor jullie, bij jullie leden, de uitdagingen waar jullie naar kijken voor de komende maanden, jaren?
Het is natuurlijk een heel moeilijke economie. Die staat natuurlijk al jaren onder druk en de eerste jaren dan voelt nog niet iedereen dat, maar naarmate de tijd doorgaat, voelen we allemaal die druk.
Ja, de buffers die waren opgebouwd zijn wat geslonken ondertussen...
Zo zou je het kunnen zeggen, ja. Ja, ik denk dat het zo is dat we allemaal voor de uitdaging staan om onze toegevoegde waarde te laten zien. Ik ben ervan overtuigd dat die er is; ik ben ervan overtuigd dat in het communicatiespeelveld waarin we zitten, waar je als bedrijf – daar ga ik dan even van uit dat dat onze opdrachtgevers zijn – waar je als bedrijf een bepaalde doelgroep wil bereiken, dat het evenement [als] een stukje live communicatie heel krachtig is om een boodschap over het voetlicht te krijgen. Ik heb het idee dat we daar in de afgelopen jaren alleen maar sterker in geworden zijn, dat we alleen maar beter weten wat de kracht van dat live moment is – er gebeurt toch een hoop met je op het moment dat je iets echt meemaakt behalve dan dat je het in een advertentie leest - daar geloof ik - dat staat niet echt ter discussie, laat ik het zo zeggen – maar om toch steeds budget vrij te krijgen om dit soort momenten ook te creëren – het is een kostbaar communicatie-instrument, zo’n evenement - dus dat kun je alleen maar voor elkaar krijgen door je toegevoegde waarde te laten zien, door daadwerkelijk te laten zien dat op het moment dat je een groep bij je haalt, je een groter effect hebt bij die groep dan dat je inderdaad via andere wegen met ze communiceert. En ik denk dat dat onze uitdaging is om altijd te zoeken naar de meest effectieve manieren om je boodschap bij je groep te krijgen.
Maar dat verandert natuurlijk over de tijd heen ook. En moet je dan als evenementenbureau ook gaan mee evolueren?
Ik denk dat dit een onderwerp is dat er eigenlijk altijd al geweest is. Ik denk dat, ook twintig jaar geleden, toen die eventsindustrie groter werd, was het al een onderwerp dat als een directeur zei van als ik nou zoveel geld uitgeef aan een evenement, wat levert het me dan uiteindelijk op? Maar de KPI’s daarachter die zijn misschien wel ietsjes strikter en de manier om er te komen is misschien ook wel gerichter geworden. Dus ja, ik weet niet meer precies wat je vraag was, maar..
Nee, maar bijvoorbeeld wat je tegenwoordig ook ziet gebeuren is dat heel wat opdrachten voor evenementen niet meer naar een evenementenbureau maar naar een PR-bureau gaan omdat het dan daar bij die vraag aansluit die op dat moment speelt. Dat is een veranderende markt. Er zit heel veel dynamiek in die markt. Als je als evenementenbureau al zoveel jaren bezig bent, kan ik me voorstellen dat je op een gegeven moment toch ook wel mee moet evolueren met hoe de markt loopt.
Ja dat is zeker zo. Met die slag van dat wat ik doe moet uiteindelijk zin hebben om het doel te bereiken, ja dat... Voorheen kon een groot bedrijfsfeest bijdragen aan de motivatie van de medewerkers. Nu zou je wellicht verwachten dat op het moment dat je mensen traint op een bepaald aspect, dat je nog veel meer rendement kunt behalen dan [met] een groot feest. En dat klopt inderdaad dat de markt dan ook open is voor partijen die zich juist daarin gespecialiseerd hebben, hetzij omdat ze mooie persconferenties kunnen organiseren, of dat ze goede trainingsmodules hebben. Denk aan de congreswereld, maar ook beurzen. Ik denk dat het hele spectrum van evenementen breder is dan alleen maar dat bedrijfsfeest of dat relatie-evenement. En het is inderdaad zo dat hoe multi-inzetbaarder je bent als eventbureau, des te beter je in staat bent om ook die segmenten van de markt te bedienen. Maar daar komt ook meer bij kijken, want vaak moet je dan ook in staat zijn om niet alleen een persconferentie te organiseren, maar ook in staat zijn om het persbericht te kunnen schrijven of een perslijst te kunnen opleveren of ervoor te zorgen dat de berichten geplaatst worden. Dus als je als eventbureau in staat bent om je iets breder te ontwikkelen, dan denk ik inderdaad dat dat de weg is om in deze markt toch nog mooi werk te doen.
Een ander onderwerp waar we het de laatste jaren al veelvuldig over gehad hebben, is de WKR. We gaan op het onderwerp niet opnieuw ingaan, maar wat misschien wel belangrijk is, is de rol die jullie daar als vakvereniging in gespeeld hebben. Kan je misschien eens even kort vertellen wat jullie in dat verhaal gedaan hebben?
Ja, zoals ik in mijn inleiding al zei, als vakvereniging verenig je natuurlijk, je bent natuurlijk als collectief veel sterker als in je eentje, want ik kan wel aankloppen ergens bij een regering in Den Haag, dat er een regelgeving is die misschien voor mijn bureau niet goed is, maar als we dat met zestig bureaus tegelijk doen, heb je natuurlijk toch meer body. En het is niet alleen die zestig bureaus, want achter ons hangen natuurlijk ook heel veel leveranciers waar we mee te maken hebben, een hoop freelancers die we inhuren, zo maken [hebben] we binnen die hele evenementenbranche toch wel een heel cruciale positie. Nou, ik kan niet spreken namens een lobbyist of namens degene die aan de andere kant van de tafel zit, maar ik denk wel dat we serieus genomen zijn in het pleidooi om die regelgeving nog eens even goed onder de loep te nemen. En [er is gewoon] herhaaldelijk is het ter tafel gebracht, is er discussie gevoerd, zijn er voorbeeldcases doorgerekend, [die] laten zien wat voor effect het kan hebben. Die WKR die kan gewoon behoorlijk negatieve effecten hebben op [die] een bepaald segment binnen die industrie.
Maar het resultaat nu is dat die is uitgesteld tot 2015.
Te vroeg om te juichen he, Want uitstel is nog geen afstel. Maar [dus] deze lobby loopt nog steeds.
Jullie zijn er nog steeds actief op aan het werken...en wat is dan jullie uiteindelijk doen? Wat zouden jullie graag hebben dat ermee gebeurt?
Ja, euh... Ik weet niet of ik dit zo kort kan samenvatten, maar ik denk dat de regelgeving ons nu in ieder geval aan alle kanten beperkt en aan banden legt. Dus voorlopig zouden wij zeggen, laat van uitstel dan maar afstel komen.
Het zou wel mooi zijn, natuurlijk. Nu, om af te sluiten. Jij bent recentelijk ook uitgeroepen tot meest invloedrijke persoon in de evenementenbranche. Door onze collega van de eventbranche.nl. Hoe belangrijk was het voor jou om die prijs te winnen?
Nou, ik vond het eerst heel eng dat ik op een lijstje was terechtgekomen, want op het moment dat je een vakprijs ophaalt, dan denk je heel goed na over je case, en of je hem goed genoeg vindt. En dan ga je heel goed nadenken over hoe dien ik dit in en dan zend je het in en dan ga je duimen dat je een prijs wint. Dit gaat natuurlijk heel anders. Je staat gewoon ineens tussen negenentwintig andere portretten in een blaadje en er heeft iemand een stukje over je geschreven, dus je bent redelijk aan je... nou goed. Het is spannend om daar tussen te staan. En toen ik er eenmaal... Eerst dacht ik, O, daar heb ik niet om gevraagd, en toen ik er eenmaal tussen stond, dacht ik, ja, dan zou ik het eigenlijk ook wel cool vinden als ik hem dan maar win. En dat gebeurde ook. Dus dat was leuk. Ik was er blij mee. Ik ben er trots op.
Een mooie erkenning voor je werk.
Ja, er was een hoop mensen die op je gestemd hebben en dat vind ik het leuke hieraan. Je hebt niet te maken met een paar juryleden of... maar een breed spectrum. Vind ik leuk. Ja.
In ieder geval proficiat! En hartelijk bedankt voor je komst naar de studio.
Heel graag gedaan.
En u, beste kijker, bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week.
