Brussels Expo vs. corona

Transcript

Dag Geert, welkom in de studio.

Dag Kevin.

Geert, jij bent General Manager bij Brussels Expo.

Tegenwoordig heet zoiets Head of...

Dat klinkt veel moderner.

Excuseer mij. Hoe hebben jullie de afgelopen maanden...

Enfin, het is intussen meer dan een jaar. Hoe hebben jullie dat beleefd? Als één van toch de grootste Belgische venues.

Wel, eerst dachten we - en ik neem aan iedereen in onze sector - van: een paar weken, hoop en al een paar maand, en we zijn weer aan de slag. We gaan dat griepje hier wel eventjes temmen. Maar er bleek dus toch wel iets meer aan de hand te zijn dan een simpel griepje. Ook al zeiden de toenmalige virologen dat op de schermen.

En in de eerste maanden hadden we zo, onder het motto van: als iedereen nu op de rem gaat gaan staan, moeten wij nu net gas gaan geven.

En wij hebben verschillende wegen verkend. Om nieuwe technologieën te gaan implementeren. Wij hebben zelfs een mega-investering gedaan in UVC, een luchtzuiveringsinstallatie. Toen er over aerosolen met moeite werd gesproken, en laat staan over de bedenkelijke inhoud van die aerosolen, en dat dat dus ook wel gevaarlijk zou kunnen zijn. Daar was nog met geen woord over gerept, toen wij de investering van 1,2 miljoen euro hebben gelanceerd, om alle hallen, alle paleizen, zoals dat dan zo mooi in Brussel heet, alle vergaderingsruimtes te gaan uitrusten met die technieken.

We hebben uiteraard ook de broeksriem enorm aangetrokken. Bepaalde onderhoudscontracten gewoon on hold gezet. Personeel massaal op tijdelijke werkloosheid gezet. En nog steeds.

Dus anderhalf jaar tijdelijk werkloos zijn, het doet wat met een mens.

Maar zelfs als je iedereen tijdelijk werkloos zet, zijn er toch nog altijd bepaalde wettelijke verplichtingen. Vakantiegeld. Eindejaarspremie. En ook bij onderhoud: je kan ook niet alles op nul gaan zetten. Dus zelfs dat minimum minimorum kost toch pakken geld, minimum. Ik kan u met een gerust geweten en in alle transparantie zeggen dat wij op deze hele periode, tot nu toe, toch makkelijk vijftig miljoen euro kwijt zijn. Kwijt, daarmee bedoel ik niet verloren maar wij hebben het vooral ook niet gewonnen. Dus in die zin kwijt.

En dan bouw je inderdaad het grootste vaccinatiecentrum. Want laten we een kat een kat noemen: we geloven in de vaccinatie als enig redmiddel. Als enige weg naar het rijk der vrijheid. Zoals dat dan wel eens wordt omschreven. We bouwen dat vaccinatiecentrum in de overtuiging dat...

Ja, ook al is het het grootste van België. Dat maakt nu, eerlijk gezegd, niet zoveel uit. Als er geen vaccins genoeg zijn, heb je weinig aan het feit dat het het grootste is. Dan komen ze ook niet. Maar we hebben er toch een beetje beleving in gebracht. Ik vond dat...

Ook al is het iets puur functioneel. Een spuitje krijgen. Eén of twee spuitjes krijgen. En op een half uur ben je binnen en buiten, bij wijze van spreken. We vonden toch, met z'n allen, dat het ook iets meer mocht zijn. We hebben er een mooi vaccinatiecentrum van gemaakt. Met verschillende kleuren. Met achtergrondmuziek. Met grote schermen waar je de Giro op kan volgen of één of andere golfwedstrijd. Ik bedoel maar, het was, ook voor ons, een soort tonen van: dit kunnen we. Dit kan onze sector. Dit zijn wij met z'n allen. Ook al is het slechts een vaccinatiecentrum.

Het leuke daaraan was dat we ook een pak van ons eigen personeel daar konden tewerkstellen als vrijwilliger.  En nu is er dus eindelijk dat perspectief. 30 juli. Vanaf 30 juli. Laat ons met z'n allen zeggen, dat wij voorzichtig gaan opschalen om vanaf september weer volle bak gas te gaan geven. Om beurzen, congressen, corporate events te verwelkomen.

Je hebt nu heel mooi die periode omschreven. Je zegt...

Je laat net ook vallen van, ja, jullie eigen mensen als vrijwilligers inzetten. Mijn excuses voor de indiscrete vraag maar ik neem toch aan dat de overheid jullie ook iets betaalt. Om die hallen te mogen gebruiken.

Dat is ook zo. Maar ik zet u daar onmiddellijk bij dat dat niet zoveel is.

U mag de speciale situatie van Brussels Expo natuurlijk niet verloochenen. Brussels Expo is een vzw. De gronden en de gebouwen zijn eigendom van de stad Brussel. Dat praat al iets moeilijker in negotiatie om...

Maar aan de andere kant: je moet iets terugdoen voor de maatschappij waar je voor staat. En het feit dat de personeelsleden worden vergoed als ze daar...

En het zal iets hoger zijn dan de vrijwilligersvergoeding. Met andere woorden: voor wat, hoort wat.

Ja, nu, wat natuurlijk ontzettend lastig is geweest, het afgelopen jaar...

Je hebt er op onze site een aantal keer ook columns over geschreven.

Het is sterker dan mezelf.

Ja maar nee, het waren heel goede columns. Maar je sloeg de nagel ook op de kop. Dat de hele manier waarop er gecommuniceerd is geweest, hoe er met perspectief is omgegaan...

Los van het feit dat bepaalde dingen niet konden, hé. Ik denkt dat daar eens iedereen het over eens is.

Maar dat de manier waarop het aangepakt is, het voor onze sector nog moeilijker gemaakt heeft, dan het eigenlijk had moeten zijn.

Klopt volledig. We waren...

Als we nu één ding moeten en kunnen zeggen, dan was het toch wel dat onze sector visibiliteit heeft gemist. Van bij het begin tot het einde.

Wij dachten: ja, politici, die kennen toch wel de beurswereld en de corporate event wereld. Want ze komen toch met z'n allen - en met heel veel graagte - de lintjes doorknippen op die beurzen. Bij de opening. Of komen ze persconferenties houden. Maar wij hadden helemaal geen politieke impact. Echt helemaal geen.

We hebben ons dan, ja, samengesmeten, zeg maar. De ene federatie na de andere. De ene federatie die allang bestond en federaties die nog maar net waren opgericht. Onder een koepel. Onder een event confederation. Het gehele event gebeuren, allemaal samen. In de hoop dat we op die manier meer gewicht zouden kunnen in de schaal leggen. Met als nadeel, natuurlijk, dat we een verzameling, een amalgaam, waren van...

Je kan het zo gek niet bedenken of het zat in de event confederation. Dat gaat van beurzen, vakbeurzen, publieksbeurzen, corporate events, congressen maar ook event cateraars, de mensen die standen bouwen, trouwfeesten, festivals...

Het zat er allemaal, onder diezelfde koepel. En natuurlijk, we weten het al langer dan vandaag, Kevin, een Tomorrowland is natuurlijk veel sexyer en spreekt veel meer tot de verbeelding dan een autosalon. Of een Busworld, zeg maar. En het nadeel is dat er een massa events zijn, die eigenlijk geen massa-events zijn. En als je praat over de Tomorrowlands enerzijds maar ook over de autosalons...

Om te zeggen van: pas op jongens, dit zijn beurzen. Dan zegt het publiek of de publieke opinie meteen: ja maar op het autosalon zijn er ook veel mensen. Dat klopt maar die zijn verspreid over twaalf hallen. Op tien dagen. Dat is behapbaar. Dat is controleerbaar. Dat is beheersbaar.

En tot tweemaal toe zijn we er met de beurssector in geslaagd - en ook nu weer - om ons onder handel te gaan percipiëren. Want wij zijn eigenlijk, weliswaar overdekt, maar wij zijn een marktplaats.

Ja, want op zich, als je jullie...

Als je een beurs vergelijkt met, bijvoorbeeld, het Wijnegem Shopping Center: ik zie niet zo heel veel verschil.

Wij ook niet. En dat proberen we, in al onze communicaties, nog maar eens duidelijk te maken. Ook naar de politiek toe. Van: als Wijnegem...

Om Wijnegem nu niet met de beschuldigende vinger aan te wijzen.

Nee, natuurlijk niet. Dat was zeker niet de bedoeling.

Maar inderdaad, wij zijn een winkelcentrum. Wij zijn een winkelcomplex. Wij zijn Retail. En tot tweemaal toe zijn we erin geslaagd om ons onder handel te gaan laten percipiëren. Gelukkig maar. En op die manier hebben we dan ook steunmaatregelen gekregen. Om de periode van het non-perspectief, die is echt heel lang geweest, op een kleine mate te gaan overbruggen. Maar het is duidelijk: wij hadden geen visibiliteit. Men wist niet wie of wat wij waren. Waar we voor stonden.

Als ik u zeg dat zelfs een Tomorrowland of een Pukkelpop...

Ja, dat is misschien 5% van alle evenementen die per jaar worden georganiseerd. Er zijn dus veel meer evenementen die veel meer omzet draaien dan die twee. Maar die twee gaan uitgerekend wel met alle aandacht, met alle media-aandacht dan, lopen.

Dus eigenlijk zeg ik hier en doe ik een warme oproep, wat we al jaren aan het proberen zijn, alleen heeft de Corona-crisis ons dat nog eens pijnlijk duidelijk gemaakt: wij hebben een eigen paritair comité nodig. Als je nu kijkt naar de mensen die bij ons in de federatie zitten. Daar zitten metaalbewerkers bij. Daar zitten houtbewerkers bij. Ja, standen kunnen bestaan uit hout of uit aluminium. Daar zitten elektriciens bij. Loodgieters. Maar daar zitten ook bedienden bij. Bedienden maar ook podiumkunsten. Je kan het zo gek niet bedenken. Maar evenement wordt op de duur een vlag. Die nog altijd de lading moet blijven dekken. En dat is niet altijd zo simpel.

Over dat beleid, als ik nog een kleine kritische noot zou mogen uitspreken, dan: politiekers worden om de zes jaar wel eens geëvalueerd in het stemhokje. Op basis van het gevoerde beleid. Ik vrees echter dat men hier het beleid vooral heeft gezien in zijn afwezigheid. Namelijk in afwezigheid van beleid. Niet met een strategie. Niet met een visie. Maar de borden die de circusclown in beweging moet blijven houden om vooral niet te laten vallen. Jammer. Jammer maar helaas.

Nu, we hadden voor de opname ook al kort een gesprek. Je gaf toen ook aan: er is terug perspectief, hé. Deze zomer mag in principe Tomorrowland, Pukkelpop, om de twee die je net noemde maar opnieuw te benoemen, mogen die terug doorgaan.

Hoe zie je dat voor de beurzensector evolueren? Want dat is nog, denk ik, iets complexer. Je hebt de beursorganisatoren maar je hebt ook al die standhouders. Die moeten allemaal overtuigd geraken, natuurlijk.

En je zegt het zelf, heel terecht. Het gaat hem over die overtuiging. Zolang de overheid niets zei...

Ze zeiden niet dat het niet mocht. Maar ze zeiden ook niet dat het mocht. En zolang dat aan de hand was, was er geen enkele exposant die zei van: ik ga nu geld gaan investeren in het bouwen van een stand. Of in het ondertekenen van dat deelnemingsformulier van beurs X of Y. Met andere woorden: het gebrek aan perspectief heeft het vertrouwen compleet ondermijnd. En heeft ook de sector compleet ondermijnd.

Maar ik ben toch, en ik blijf, optimist. Ik ben een hard believer in het live gebeuren. Zoveel is duidelijk. We hebben het met z'n allen zolang gemist. En we voelen dat ook. Beurzen, congressen, de noodzaak voor de economie.

Het feit dat beurzen een boost geven aan de economie wordt teveel onder de mat geveegd. Maar als je weet dat elke euro die een exposant in een stand gaat investeren tot zeven maal voor de regio, voor de stad, waar die beurs plaatsgrijpt, terugvloeit. Dat zijn enorme katalysatoren voor de economie. Daar moeten we gaan op inzetten.

Dat het internationale gebeuren bij beurzen, maar ook bij congressen, nog eventjes achterwege zal blijven, lijkt mij ook voor de hand liggend.

Als ik zeg internationaal, dan bedoel ik natuurlijk alles buiten Europa.

Europa zal vrij snel opstarten. Dit najaar.

België? Zeer zeker.

Vanaf 2022 denk ik dat we ook dat internationale stilletjesaan zullen zien terugkeren. De vraag is natuurlijk: in welke vorm gaat alles terugkeren?

Ja, want ik heb eigenlijk twee vragen, daarbij.

Laten we beginnen met de eerste. De eerste vraag is: ja, oké, er is nu perspectief. September zal er terug van alles gaan gebeuren. Langs de andere kant, zeker beurzen maar ook bedrijfsevenementen en congressen hebben ook een heel lange aanlooptijd qua voorbereiding. Is het überhaupt realistisch dat er in september al beurzen zijn? Of hoe zie je dat?

Voor zover de beurzen van september nog niet geannuleerd werden, vóór het laatste Overlegcomité, want er zijn er zo wel een paar bij, denk ik dat, als het gaat over beurzen die naam, faam, die een vertrouwen genieten bij exposanten, die zullen doorgaan. Misschien met iets minder exposanten. Misschien met iets minder bezoekers. Laten we een kat een kat noemen. We moeten daar ook oog voor hebben. Maar die zullen doorgaan.

Om nu nog, in het najaar, een nieuwe beurs te gaan lanceren, lijkt mij daarentegen wel vrij moeilijk.

Ja en de tweede vraag was, inpikkend op wat jij net ook al aangaf, wetende wat er nu allemaal het afgelopen jaar gebeurd is, hoe gaat die sector, volgens jou, verder evolueren? Gaan we binnen twee, drie jaar terug in een wereld komen waar alles was zoals ervoor. Of gaan er toch dingen anders zijn? Ja, jullie hebben geïnvesteerd in die UV lampen. Of die UV technologie om te ontsmetten. Dat gaat ook niet zomaar zijn. Ik neem aan dat daar iets achter zit van: we zien in de toekomst toch dat er, op één of andere manier, impact of dingen anders gaan zijn.

Klopt, Kevin. Ik denk dat de vrees of de onrust toch wel een tijdje zal aanslepen. Het is niet omdat mensen willen verkopen, hun goederen, hun producten aan de willen brengen...

Natuurlijk staan ze dan hevig om opnieuw deel te nemen aan de beurs.

Maar als je dan probeert u in de plaats te stellen van de bezoeker - en dat moet je, als beursorganisator, als je jezelf respecteert, toch ook af en toe eens doen - dan moet je begrijpen dat er ook nog altijd een zekere mate van onrust zal zijn. Die moet je dus zoveel mogelijk gaan proberen wegnemen.

Maar toch ben ik ervan overtuigd dat alles goedkomt. Als je die vijf zintuigen, waar we het altijd over hebben, als je die beleving wilt gaan creëren, dan moet je dat op een live manier doen. Gaat dat identiek zijn aan hoe het vóór Corona was? Ongetwijfeld niet. Ik denk dat hybride of de toevoeging van een hybride element, dat dat een blijver zal worden. Ik geloof niet in de overname door de virtuele wereld van de live wereld. Maar ik geloof wel in de toevoeging, als iets complementair.

Ik denk aan een congres. Die Aziatische spreker die voor een uurtje op en af moet vliegen. Moet dat nog? Gaan we ons met z'n allen afvragen. En dat is niet alleen uit duurzaamheidsproblematieken of -overwegingen. Maar ook puur financieel. Je kan toch perfect die man via augmented reality op een virtuele wijze op uw spreekgestoelte hebben? Terwijl de zaal live vol zit. En waar vooral de netwerking achteraf op een live manier zal gebeuren.

Want virtueel netwerken, dat lukt niet. Dat lukt langs geen kanten. Ik heb het vaak geschreven, met een zekere pejoratieve betekenis, maar voor mij is het virtuele als de chicorei in tijden van oorlog. Omdat de koffie er niet was.

Ja, je hebt een aantal evenementen waar het voor lukt, hé.

Bijvoorbeeld, het lijkt mijn stokpaardje te zijn, maar de Apple Keynotes vind ik heel sterk gedaan, ook virtueel. Niet hetzelfde als live maar zeer sterk virtueel gedaan.

Ik heb verschillende beurzen virtueel bezocht en ik ben er niet van overtuigd geraakt. Ik weet niet hoe jij daar als expert naar kijkt maar...

Bij beurzen ligt dat zeer moeilijk. Beurzen wordt grootgebracht door een bepaald DNA. En binnen het DNA van beurzen...

Dat geroezemoes op de achtergrond van de beursvloer. Ja, dat heb je bijvoorbeeld dan niet. Op die virtuele beurs. Je moet afspraken maken. Het moet allemaal zeer structureel en zeer formeel gaan. Terwijl, zeker bij B2C beurzen...

Wat hebben we nu net gemist in de Corona-periode? Wel, dat zijn de koffiekletsmomenten. Aan de automaat. Dat zijn de niet-formele momenten. Een vergadering kan je perfect, zoals wij het nu doen, virtueel. Maar dat babbeltje ervoor. Of achteraf. Dat koffietje erbij. Of iets anders. Die lunch. Dat is nu net of dat maakt nu net onderdeel uit van het DNA van beurzen. Van de belevingsindustrie. En dat mis ik bij dat virtuele. Dus ik zeg niet dat het slecht is. Ik zeg niet dat het ons niet kan helpen, aan beursorganisatoren, om zichzelf te gaan heruitvinden. Met complementariteit van het virtuele. Van het hybride. Maar nooit netwerk...

Allez, wining and dining Als er nu iets is waar wij Vlamingen zot van zijn...

Ja, dat doe je niet op een virtuele manier.

Nee, absoluut.

Dus vandaar blijf ik een overtuigde hard believer in het live gebeuren. Maar het zal altijd op een andere manier zijn dan tot twee jaar geleden.

Maar, hard believer in live gebeuren, ik denk dat dat een mooie is om mee af te sluiten.

Geert, ontzettend bedankt voor je tijd. En heel veel succes met de heropstart van de sector.

Dank je wel. En jij bedankt om af en toe de nodige aandacht te geven aan die sector. Ook dat hadden we nodig.

Dank je wel.

En u, beste kijker, bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week.