Transcript
Dag Rutger, welkom in de studio.
Dank je wel, ja.
Het is vandaag eens geen typisch Momice topic. Jij komt altijd vertellen over dingen die jullie geleerd hebben, en zo verder, vanuit de sector zelf. Maar nu gaan we het over jou als ondernemer hebben en over hoe Momice eigenlijk ontstaan is. Want jullie vieren dit jaar jullie tienjarig bestaan.
Proficiat.
Ja, bedankt. Ja, het voelt ook echt als een lange tijd. Ik voel me als een oud bedrijf ook al, bijna. Maar ja, wel leuk. Ik had ook niet gedacht dat we dit vol zouden houden, zeg maar. Zo lang. Dus we zijn er heel blij mee. Het is ook leuk om terug te kijken. Van: wat hebben we in die afgelopen tien jaar allemaal gedaan? Dus ook foto's en oude documenten en oude schetsen van de software heb ik allemaal weer teruggekeken. En ja, dat is echt heerlijk om even terug te kijken.
Dat is wel leuk, hé.
Zeg, maar iets wat ik me altijd heb afgevraagd. En wat je in ieder geval hier nog nooit in de studio hebt verteld. Hoe zijn jullie er eigenlijk ooit mee begonnen? Hoe is het idee voor Momice...
En, voor de kijkers die jullie niet kennen, misschien ook toch wel kort nog even schetsen wat Momice nu precies doet.
Maar hoe zijn jullie bij dat idee gekomen?
Ja, dus Momice is een registratiesoftware voor zakelijke evenementen. Registratie en communicatie zeggen wij.
Dus een organisator kan heel makkelijk een uitnodiging versturen, de registratie automatiseren en communiceren met de deelnemers. De deelnemers inchecken op het evenement. Evaluatie achteraf. Publieksinteractie. Dus die tools, eigenlijk alles wat je met een deelnemer wilt doen, kan je met onze software doen.
Maar zo is het niet ontstaan. Momice staat voor Mobile site voor MICE. En daar zat al de eerste naam van ons eerste concept in. Ik werkte bij een evenementenbureau. International Orange.
Sorry, ik zal eerst uitleggen: Mobile site voor MICE. En MICE is de internationale afkorting voor de evenementenbranche. Maar die mobiele site, dat was eigenlijk het eerste concept voor Momice. Ik werkte namelijk bij een evenementenbureau. International Orange. En op een evenement waren wij, bij het PSV-stadion, allemaal bordjes aan het ophangen om de deelnemers naar de juiste parkeergarage te krijgen. En dat deed ik met de oprichter, Bram. Bram Dingemans. En Eva, die was dan met het evenement, met de productie zelf, bezig. En Bram en ik deden dit 3-4 uur lang. Want er waren verschillende snelwegen waar mensen vandaan konden komen. Er waren drie parkeerplaatsen waar de deelnemers naartoe moesten gaan. Ze konden ook van het station komen. Dus wij hadden zoiets van: ja, dit is heel leuk maar kunnen we niet wat makkelijker communiceren met de deelnemers? Want als we gewoon heel makkelijk zeggen waar het is, dan kunnen ze daar zelf naar navigeren.
Dit was in 2012. 2011-2012.
Waze bestond nog niet.
Nee. Google Maps wel maar toen dachten we: nou, er moet toch wel iets zijn waarin we dit makkelijker kunnen communiceren met de deelnemers. En toen gingen we zoeken naar alternatieven. Zelfs op die middag, toen we klaar waren met dat klusje. Van: zijn er apps? Toen waren event-apps heel erg in opkomst. En andere tools. En toen vonden we eigenlijk niet iets wat aan onze wensen voldeed. Wij deden als eventbureau echt voor Puma, voor Vodafone, voor The Northface serieuze marketing- en salesevents. En wij wilden eigenlijk een tool die heel gebruiksvriendelijk was. Waarmee je heel makkelijk zo'n mobiele website, eigenlijk, kon maken. Want event-apps vonden we toen een beetje te moeilijk. Een event van een halve dag, ja, daar ga je niet helemaal een app voor downloaden, als deelnemer. En ook om apps te blijven ontwikkelen, dat is allemaal veel gedoe. Weet jij ook heel veel van. We dachten: we willen het simpel houden. Voor diegene die het maakt, voor de organisator. Maar ook voor de deelnemer. Om makkelijk die informatie te verkrijgen. Dus werd het een mobiele website voor de MICE-branche en dat is Momice.
En zo is ons eerste conceptje eigenlijk ontstaan. Want we zagen allemaal die andere event-apps. We zeiden: ja, dit is het niet. En toen zeiden we van: zullen we het dan gewoon zelf gaan doen? Dus dan zijn we, eigenlijk, uit die frustratie, dit zelf gaan opzetten.
Met geen enkele kennis van zaken. Ik heb een marketingachtergrond. Ik was net afgestudeerd, dus ik wist nog echt helemaal niks. Maar misschien was dat ook wel een beetje mijn redding. Want als ik had geweten wat ik...
Waar je aan begon.
Waar ik aan begon. Dan was ik zeker niet gestart, nee.
Maar oké, mobiele site. Het is uiteindelijk een registratieplatform geworden. Dus op een gegeven moment ben je erachter gekomen, dat je nog een betere marketfiets op een andere manier kon vinden.
Ja, we hebben ook gezegd: we bouwen het wel voor onszelf, maar niet alleen voor ons eigen team of voor onze eigen klanten. Maar we bouwen het voor iedereen in de eventbranche. En we hebben dus altijd met zoveel mogelijk event managers gesproken. En altijd gevraagd: wat heb je nodig? En we zagen wel dat die website als heel handig werd ervaren. Maar heel snel kwam de wens: kan er ook niet een formulier in komen? En er zat in die eerste versie een heel klein formuliertje. Heel simpel. Maar dat hebben we helemaal uitgebouwd.
Dus we hebben constant geluisterd, eigenlijk: waar heb je behoefte aan, wat wil je hebben? En dat gemixt, eigenlijk, met onze eigen visie. Om het super gebruiksvriendelijk te houden. Laagdrempelig voor de genodigden. En voor de organisator. Voor de event manager eigenlijk. En zo hebben we het product doorontwikkeld. Zelfs in het begin hebben klanten meebetaald aan functies omdat ze het gewoon zo graag wilden. En Momice wilde het eigenlijk voor het MKB maken. Goedkoop. Snel, makkelijk in te zetten.
Maar klanten als Heineken, Vodafone, POM, die werden al heel snel klant. Dus wij moesten ook heel snel volwassen worden. En daar zaten ook de budgetten. Die deden veel evenementen. Dus wij gingen ook heel snel van die MKB-tool naar een corporate event communicatietool.
Dat is inderdaad plots een heel andere ball game hé. Dan moet je toch met heel andere dingen ook rekening beginnen houden.
En je zegt ook net, ja, luisteren naar die klanten. Dat vind ik altijd heel interessant. Luisteren is inderdaad belangrijk. Geeft richting aan je product. Maar hoe zorg je dat je dan niet, op een gegeven moment, verdwaalt in een veelheid aan features?
Ja, daar zijn we...
Dat moesten wij ook leren. Maar ik heb altijd gezegd van: we horen je. En we gaan kijken of het in het product past. In, zeg maar, onze visie. Maar we weten ook dat als je teveel erbij gaat bouwen...
Want toen was C-vents al behoorlijk actief. Dat was een heel grote speler in de markt. En wij hoorden mensen die met die C-vents werkten alleen maar gefrustreerd zijn. Omdat het gewoon...
Het kon veel te veel. Het was veel te groot. Je moest een hele studie volgen, ongeveer, om dat systeem te begrijpen. Dus wij wilden het gewoon...
En Mailchimp was één van mijn inspiratietools. De aap Freddy.
Vandaar ook: is zo ook het idee voor de muis gekomen?
Ja, om die event manager te begeleiden in een softwaresysteem. Want event managers zijn over het algemeen niet heel geïnteresseerd in software. Dus dan dachten we: hoe kunnen we het nou een wat leuker, vriendelijker gezicht geven? Een muis die ze begeleidt in het maken van een website of mails versturen. Wat soms best wel spannend kan zijn, als je een uitnodiging uitstuurt. Dus hebben we die muis, die mascotte, Mo, erbij bedacht om de event manager, als ze in de software zitten, dat was één van onze eerste ideeën om ze in ieder geval een glimlach, een leuke tijd, te geven. Want ze willen daar zo min mogelijk, ja, zo kort mogelijk eigenlijk in die software zitten. Dus als ze er dan zijn, dan maar met een glimlach.
Ja, het product zelf is, over de jaren heen, heel erg geëvolueerd. Het is echt een volwassen tool, ondertussen, geworden. Jullie hebben ook net het ISO-certificaat, een tijdje geleden, gehaald. Wat toch echt aangeeft van: oké, jullie staan er. Jullie doen het op de juiste manier.
Maar als je nu terug kijkt op die tien jaar. Als ondernemer. Want, oké, het is nu toevallig de evenementensector. Het is nu toevallig heel leuke software. Maar er zitten mensen achter een bedrijf. Hoe heb je die reis ervaren? Wat heb jij geleerd?
Ja, heel veel. En ik heb het ook altijd opgeschreven.
Ah, dat is wel leuk.
Ik had zo een wekelijks dagboekje voor mezelf. Dingen die ik leerde. Ik ging altijd terugkijken op de week. Nogmaals: ik had een sportmarketingstudie gedaan. Ik was verliefd op de evenementen geworden, eigenlijk. En geen enkel idee van startups. Maar ik heb altijd heel veel boeken gelezen. En vooral door de ervaring...
Maar vooral ook met de hulp van Bram en Eva. De medeoprichters van Momice. Bram was al echt een ondernemer. Die had al meerdere bedrijven gehad. En Eva was, is nog steeds, een heel goede event manager. Ik denk wel één van de beste die ik ooit ontmoet heb. Dus samen met hen konden we een heel goed fundament bouwen.
En een aantal van die dingen, die daar inzaten, was: goed huisvader zijn. Dat zei Bram altijd. Voor je mensen zorgen, van je team. Goed voor de klanten zorgen. En voor hun data.
Dat zijn eigenlijk de drie pijlers die we in het begin al, en dat merkten we ook bij die grote klanten, dat security en privacy een heel belangrijk onderdeel is. Ik had daarom ook niet...
Ik vind Eventbrite niet zo'n fijn product. Omdat zij privacy op een heel andere manier interpreteren. De data die je in Eventbrite stopt, dat wordt van Eventbrite. En wij hebben bij Momice altijd gezegd: jouw relaties blijven jouw relaties. Wij verwerken ze alleen om jou de inzichten te geven daarover. Maar daarna kan je ze gewoon meteen exporteren. Nou en dat was een heel belangrijk fundament, denk ik.
Om altijd goed voor je team te zorgen. Transparant naar ze te zijn. Duidelijk te zeggen wat we willen. We zijn een jong bedrijf. En ik denk dat we daardoor ook heel veel plezier hebben kunnen hebben daarin. En Bram en Eva hebben me daar enorm mee geholpen. En in het begin hebben we dat fundament echt met z'n drieën gedaan. En ik ben daarna steeds meer naar de voorgrond gegaan. Dus ik denk dat dat één van de belangrijkste dingen is, die ik wel geleerd heb. Ja, er zijn zoveel...
Eén van de... Ik vind het leukste ook, zeg maar, in het ondernemerschap: een team bouwen Dus ik vind een product bouwen heel leuk. Daar ben ik wel achter gekomen. Dus software, SaaS, dat is...
Sommige mensen vinden het ook saai. SaaS is saai, zeggen ze ook wel eens. Omdat je gewoon constant heel langzaam aan het bouwen bent. Je bouwt je product groter en je houdt een langetermijndoel voor ogen. Dus je moet altijd langetermijnbeslissingen nemen. En nooit: oh, nu gaan we het even zo, op deze manier, fixen. Want je weet: op een gegeven moment, na drie maanden of zes maanden, jij hebt ook die ervaring, maar je gaat daar dan tegenaan lopen. Dus altijd langetermijnbeslissingen nemen.
Daardoor ga je misschien niet zo snel. Maar houd die rust. Wees niet bang voor concurrentie. Als het goed is heb je een unieke visie. Heb je een uniek concept. Je tijd heb je gewoon om te groeien en te ontwikkelen. Zeker in de zakelijke markt. In de B2B. Dus dat vond ik...
Hou je rust, dat vond ik één van de meest belangrijke dingen. Anders word je super gehaast. Ga je allerlei dingen...
Ja, dan struikel je. En dan, op een gegeven moment, loopt het mis.
Ja. En die andere is ook een team bouwen. Want ik ben echt een teamplayer. Ik kan weinig alleen.
Dat jullie echt een hecht team zijn, dat merk je als je bij jullie op kantoor komt, hé. Ik heb het geluk gehad al bij jullie op kantoor te komen en je ziet ook de sfeer die daar hangt. Je zei daarstraks huisvader maar het heeft ook een beetje een huiskamergevoel bij jullie.
Ja, klopt. Die setting hebben we ook altijd willen maken.
We zeggen altijd: twee derde van je dag ben je ongeveer aan het werk. Dus zorg ervoor dat je een leuke tijd hebt met leuke mensen om je heen. Leuke mensen om je heen verzamelen. En ik vind...
Dat vind ik de leukste puzzel, zeg maar, vanuit mijn rol. Dat ik dus een team kan samenstellen, dat misschien niet zo voor de hand ligt. Want ik wil niet alleen maar dezelfde mensen aannemen. Ik zoek juist...
Ik heb liever een ruwe diamant, dan, zeg maar, iemand die al helemaal gepolijst is. En dan zo neergezet wordt en die dat dan gaat doen. En ik zoek altijd, zeg maar: wat motiveert iemand? Hoe ambitieus is diegene? Wat zou die willen leren? Hoe is die als persoon? Om dat bij een team samen te zetten en…
Soms is het een beetje een risico. Denk je: gaat het lukken of niet? Maar als het dan werkt, dan werkt het extra goed. Want ik wil dat mensen elkaar aanvullen. En niet dat we alleen maar high-fivend door kantoor gaan. Oh, wat gaat het goed en wat gaat het leuk.
Ik heb net een gesprek gehad met Fleur en die zit al zo lang bij Momice. En zij is mijn zakelijk geweten, bijna. En zij stelt soms de meest vervelende vragen. Maar ik wil haar dicht bij mij hebben. Want zij stelt de vragen die niemand anders stelt. En dat houdt mij ook weer scherp.
Ja, er was laatst iemand die tegen mij zei: wrijving doet glanzen. Af en toe heb je wel een spanningsveld nodig, om net een stuk verder te geraken.
Ja, ik wil echt...
Dat noemen ze ook wel eens jaknikkers, hé, Ik wil echt geen jaknikkers in mijn team en ik denk dat, gedurende de afgelopen tien jaar, er zijn natuurlijk ook mensen weer weggegaan, maar iedere keer als er iemand bij kwam, vraag ik me ook altijd af: gaat diegene weerstand geven op een gegeven moment? Of gaat die alleen maar gewoon mee in...
En ik probeer ook in de persoonlijke begeleiding van iedereen, ook te zeggen...
Of ze daarin ook hun eigen mening te laten vormen. En als ik merk dat ze gewenste antwoorden geven, dan zeg ik: ik wil weten hoe het echt zit. En dus iedereen is ook vrij. Iedereen mag alles zeggen, zeg ik altijd. Als je een goed idee hebt, roep het. En dan maakt het niet uit welke functie of welke verantwoordelijkheid je hebt. Ik probeer dat zoveel mogelijk te bewaken, die cultuur.
Jullie zijn, denk ik, ruwweg, met twintig mensen bij Momice. Iets in die grootorde. Een typische grootorde ook voor heel veel bedrijven in onze sector. Zitten ook rond dat aantal.
Hoe deel jij, als ondernemer, jouw dag in? Want ik hoor je al zeggen: ja, het supporteren van die mensen, het begeleiden van die mensen. Dus ik neem aan dat dat een stuk al van die dagtaak is.
Nee, dat valt eigenlijk wel mee.
Ah, oké.
Ja, we hebben een aantal rituelen, zeg maar, ingebouwd. En dat is: wekelijks hebben we een vergadering met het hele team. Waarin iedereen, individueel, vertelt hoe afgelopen week was en wat diegene de komende week gaat doen. En dat moet je in één of twee minuten. Of als je soms iets heel leuks te vertellen hebt, bijvoorbeeld, of iets heel vervelends, mag je langer nemen. Maar meestal een korte samenvatting. En je mag daarin niet zeggen dat je druk bent of dat je veel meetings hebt. Dat zijn verboden woorden.
Staan daar ook straffen op?
Nee maar dan dring je ook mensen om even terug te blikken op afgelopen week. Wat heb ik gedaan? Wat ging goed, wat ging niet goed? En wat ga ik de komende week doen?
Dat doen we ook in een kwartaalmeeting; En dan presenteert iedereen zelfs. Of ieder team ook. Van: wat heb ik afgelopen kwartaal willen bereiken? Ze moeten zelf hun doelstellingen formuleren. En ook de doelstellingen...
Dan zeggen ze: nou, dat hebben we wel gehaald en dat hebben we niet gehaald. En ze moeten nieuwe inzichten brengen. Informatie die nog nooit eerder is geweest.
Oh, dat is ook wel een uitdaging.
Ja,
Want daar moet je dan wel op zoek naar gaan.
Ja en dat levert ook stress op. Maar iedereen zegt altijd, na de kwartaalmeeting: wat fijn dat het er is.
Ik zei ook: moeten we iets veranderen aan het format? Dan zeiden ze: nee, dit is nodig, want je zoomt uit. Je gaat graven naar bepaalde dingen. Je gaat vragen stellen die je dagelijks niet stelt, misschien. En dan komen er altijd nieuwe inzichten. En het mooie ervan is dat omdat alle teams dat presenteren, krijgt iedereen in het team ook door wat er gebeurt bij development, wat er gebeurt bij marketing, wat er gebeurt bij customer success. De verhalen van onze klanten. Dat is zo belangrijk. Dat de developers bij ons horen wat de klanten allemaal aan het doen zijn. En zo'n kwartaalmeeting is dan een heel mooi moment, om dat allemaal te delen.
En dat doen we ook jaarlijks. In een grotere versie. Maar dan gaan we ook een paar dagen naar een huis. Zo hebben we, zeg maar, op vaste momenten, die review en vooruitblik.
En wij doen ook, maar dat heb ik wel verdeeld, samen met mijn commercieel directeur en technisch directeur, 1-op-1 meetings. En ik zou ook dat bij iedereen aanraden. Iedere twee weken. En daar gaat het over werkdruk. Stress. Prioriteiten. Uitdagingen. Overwinningen. Die worden daar besproken. In 20-25 minuten. En dat is zo fijn. Want je bent er op tijd bij als iemand, bijvoorbeeld, te lang, teveel stress heeft. Of te hoge werkdruk. Dan kun je gewoon meteen iets wegnemen bij die taken. Je voelt veel beter aan hoe het team erin zit. En als je daar te lang mee wacht, elk kwartaal bijvoorbeeld dat doen, dan hoor je ineens van: ja, afgelopen kwartaal was echt verschrikkelijk. Want ik was veel te druk en ik wist niet wat ik aan het doen was. Dan denk ik: ja, nu kan ik daar niets meer aan doen.
Dus, samen met z'n drieën doen we de eerste gesprekken en daardoor ligt dat ook meer bij de persoon.
Je verdeelt dan echt wie wie op gesprek neemt.
Ja, dus de commercieel directeur doet iedereen die met klanten praat. Dus dat is ons customer success team. De account managers en support. En de sales mensen. En ik doe marketing en de designers. En de technisch directeur doet alle developers. Dus zo, waar hij toch ook wel dagelijks mee praat. En onderling, met z'n drieën, delen wij alleen als er echt iets aan de hand is. Bijvoorbeeld met iemand of om even af te stemmen: wat doen we daarmee?
Als management team dan.
Ja.
Ja en dat scheelt heel veel tijd. Want dat is een paar momenten in de week dat je dan zo'n gesprek hebt. Meestal. Maar dat is niet zo'n enorme berg waar je dan uiteindelijk: oh, we moeten weer met iedereen in gesprek.
Zijn er, als je terugblikt op die afgelopen tien jaar, beslissingen waar je spijt van hebt gekregen?
Op gebied van teamleden?
Team, bedrijf, product.
Vast wel. Ja,...
Nou, wat ik...
Als product ontwikkel je. En in die afgelopen tien jaar heb ik ook heel veel geleerd. En ik heb ook altijd gezegd: alles wat ik leer, wil ik meteen delen met andere event managers. En daardoor zijn we het product aan het doorontwikkelen. Maar hebben we, bijvoorbeeld, ook die methode ontwikkeld. Want we zagen gewoon, als we met event managers in gesprek waren: hier zit iets, hier kunnen we ze bij helpen. En dat heeft niets met de tool te maken maar meer met het vak event management. En omdat het product ontwikkelde, dacht ik ook dat onze klanten meegroeiden. Maar nu realiseer ik me dat we nog steeds een registratietool zijn, zeg maar. Dat is even de kern van ons product. En ik wilde teveel vertellen over al die andere dingen die we doen.
Het is niet toevallig dat ik daarstraks de intro zo heb gedaan, hé.
Jij bent heel sterk bezig met: hoe kunnen we naast ons product ook die sector vooruit helpen? Hoe kunnen we daaruit leren? Hoe kunnen we mensen opleiden? Wat al redelijk bijzonder is voor een bedrijf met jullie activiteit. Om dat te willen doen. Dus ik vind het wel sterk, langs een kant.
Maar dat komt omdat: ik ben Momice niet gestart omdat ik een softwarebedrijf wilde starten. Ik wilde Momice starten om events beter te maken en event managers te helpen betere event managers te worden. En de tool, die software, dat is maar een middel voor ons om dat te doen. Maar als er vierduizend evenementen door je software heen gaan en als je honderden, duizenden event managers spreekt, krijg je zoveel informatie waar je weer op door kan gaan.
Alleen, ons verhaal ging op een gegeven moment ook heel erg naar de methode toe. En als je dan een nieuw iemand spreekt over wat je aan het doen bent, dan werd mijn verhaal ineens super onduidelijk. Want we ontwikkelen software. We hebben een methode. En wat doen jullie niet? En ik heb nu wel geleerd, recentelijk ook, dat ik...
Ik moet gewoon beginnen met: we zijn een registratiesoftwarebedrijf. Dat is waar we in de kern, zeg maar, de meeste mensen mee helpen. En daarnaast doen we nog veel meer. Maar daar ga ik je nu niet mee vermoeien. Maar dat hebben wij ook...
In de marketing zijn we daar ook in meegegaan. Dus op onze website was het soms niet helemaal duidelijk dat we gewoon een registratietool zijn. En dat zijn we nu weer helemaal aan het terugdraaien.
Om terug die focus op de kern te zetten.
Ja, om één boodschap, eigenlijk, naar buiten te brengen. En dat...
Ja, je wordt gewoon verleid doordat je qua product en kennis ontwikkelt. En je denkt: dit wil ik allemaal vertellen. En daar heeft je doelgroep eigenlijk geen boodschap aan. En dus, ik vind het nog steeds heel leuk dat we die methode ontwikkelen.
Ja, en die is ook heel sterk, ja.
En dat we op andere vlakken ook event managers helpen. Maar dat is allemaal extra.
Ja, als we naar de branche zelf kijken Die is natuurlijk de afgelopen tien jaar ook veranderd.
Wat is jou daarin opgevallen?
Ja, ik zeg altijd gekscherend: we doen maar wat. En dat klinkt misschien een beetje negatief maar ik heb...
Ja, als ik met, en dat bedoel ik niet...
We kunnen heel goede evenementen neerzetten. Productioneel foutloos. Conceptioneel prachtig. Creatief. Maar als ik vraag: maar wat is de doelstelling van het evenement? En dat daar dan niet een meetbaar iets uitkomt. Dan denk ik: oei, ja. Dan ben je iets heel moois, op zichzelf, aan het bouwen. Maar door al die gesprekken, en dat kwam ook vanuit de tool, doordat de enquêtemodule van ons heel weinig gebruikt werd.
We hebben een enquêtetool. En dat wij vroegen: maar waarom gebruik je die niet? Ja, wat moet ik dan meten? Toen dacht ik: ja, je doelstelling. Bijvoorbeeld.
Ja maar dan moet je ze wel hebben natuurlijk hé.
Precies. En toen kwamen we erachter: ze hebben geen doelstellingen. En toen gingen we doorvragen en blijkt dat heel weinig bedrijven ook een eventstrategie hebben. Ze hebben helemaal geen eventkalender en dat merk je ook in de dagelijkse gang van zaken bij event managers. Ze zijn super gestrest omdat events allemaal ad hoc georganiseerd worden.
Er komt ineens een oproep binnen de organisatie: oh, we moeten weer een evenement organiseren. Oké. Nou en hup dan gaan we hollen. En die event manager wil dit heel graag goed doen. Gaat het goed organiseren. En, nou, aan het eind van de rit, bijna opgebrand, maar het is allemaal gelukt. En weer, hup, door naar de volgende.
En daarin denk ik van: we doen maar wat. En dat vind ik gewoon heel zonde want je ziet gewoon dat events onderschat worden. In wat ze kunnen realiseren voor een bedrijf. En dat vooral de rol naar de event manager, enorm ondergewaardeerd wordt. Regel het maar.
En ik vind dat helemaal niet oké. Dat klopt niet. Ik geloof er zelfs in dat, als je je groeidoelstellingen als bedrijf wilt realiseren, dan zijn...
De enige manier om dat te doen is met jouw netwerk. En hoe kun je je netwerk het beste bereiken? Wat heeft de meeste impact? Evenementen. Of het nou online of live is. Dus waarom doe je op één van de belangrijkste groeistrategieën in je organisatie, geen goede budgetten? Geen goede doelstellingen? Geen tools, überhaupt, ervoor gebruiken. Maar gewoon iemand even zijn gang laten gaan en: ga even weer een evenementje organiseren, om het even plat te zeggen. Dan denk ik: ja, dan ben je echt maar wat aan het doen.
En dat ik soms hoor dat een stagiair wordt gezet op de uitnodiging eruit te sturen. Naar de belangrijkste relaties van je bedrijf. Ja, ik snap dat echt niet. Want er gaat altijd wel eens iets mis. En dus, dan nodig je je belangrijkste relaties uit voor een evenement. En dan ziet die uitnodiging er niet uit. Het is misschien het enige moment dat je ze kan spreken. Ziet de uitnodiging er niet uit. Het aanmelden is complex. Ze moeten reageren per e-mail. Of één of ander pdf-je invullen heb ik ook nog wel eens gezien. Denk ik: ja, dan ben je niet echt bezig met je beste relaties servicen. En we zijn er wel door...
Dus dat was een realisatie, van: we doen maar wat.
Dus ik hoop op een positieve manier steeds meer bedrijven te helpen van: ga nou eens naar een jaarplanning kijken. Maar kijk nou eerst eens: wie wil je nu spreken over het hele jaar? Om je doelstellingen te realiseren. Daar dan een jaarplanning bij maken. Van wat voor type evenementen daar dan bij passen en dan op die evenementen, heel duidelijk, op de doelstellingen en op de juiste datapunten meten. Hebben we bereikt wat we wilden bereiken? En daar ben ik wel achter gekomen. En dat vind ik ook heel leuk. Daar zit ook veel meer interesse dan alleen het product bouwen.
En daar zie je dat er heel veel kansen liggen, gewoon, voor bedrijven om te doen. Ik zeg niet dat er dus geen goede evenementen worden georganiseerd. Maar als je ze juist meer met elkaar verbindt en koppelt aan de juiste doelstellingen, en dus ook meet op de juiste punten, dan worden events zoveel meer waard dan dat ze nu zijn. Want nu is het echt, na het evenement: de deuren worden gesloten en dan is het klaar. En ik heb juist geleerd, samen met de Behavior Change Group, we hebben hier ook een keer gezeten samen met de Event Blueprint, dat event is helemaal niet klaar nadat de deuren dichtgaan. Nee, het is wanneer die doelgroep, na het evenement, in de juiste beweging...
Dat ze ook echt met die nieuwe informatie aan de slag gaat. En dat heb ik wel geleerd de afgelopen tien jaar.
Als er natuurlijk van de Corona-crisis één positief effect geweest is, dan is het wel, denk ik, dat heel veel bedrijven-opdrachtgevers meer dan ooit beseffen dat events een heel waardevolle tool zijn.
Zie je dan ook, met wat je net vertelt, daar een evolutie in ontstaan?
Al een eerste realisatie, die merk je nu bij bedrijven. Voor Corona was het: we sturen een uitnodiging uit en, nou...
Het is een soort van succesvolle formule, een evenement, hé. Ik nodig ze uit. De mensen komen. We hebben een spreker op een podium.
Gezellig, ja.
Dagje uit en mensen komen wel.
Na Coronatijd zie je dat de genodigden veel kritischer zijn.
Ja, sowieso.
Ga ik daar nog wel naartoe? Wat komen ze me brengen? Ik heb helemaal geen zin. Dus als event-organisator moet je veel beter een event organiseren dat aansluit bij de behoefte. En niet meer zo, vanuit je eigen torentje bedenken: oh, we zetten wel weer een expert of een trendwatcher op dit gebied op het podium en dan komen ze wel.
Ja of onze klanten komen wel luisteren naar hoe mooi ons verhaal is. Maar niemand komt daarvoor.
Er zijn heel veel lege zalen op dit moment. De no-show is hoger dan ooit. En ik vind dat niet zo heel erg, want dat is even een realisatiemoment. Even: we moeten beter ons best doen, als bedrijf zijnde. En als event productie zijnde. Dat je beter moet gaan kijken naar: waar heeft mijn doelgroep nu behoefte aan? Hoe kan ik met mijn evenementen daarop aansluiten? Hoe kan ik daar iets aan bijdragen? Zodat je veel meer waarde toevoegt met je evenement. Aangepast op je doelgroep en niet denken van: ja, als ik dit en dit doe...
Dat bij mekaar. De spreker en een zaaltje en wat bitterballen, in Nederland, dan komt het wel goed.
Dus dat vind ik het mooie uit Corona. Om het maar even zo te zeggen. Dat die realisatie er komt en dat we gewoon...
Ja, we moeten even wat beter ons best doen maar dat is ook maar echt goed. Want anders zijn we de hele dag alleen maar gratis lunches aan het eten. En organiseren we evenementen, zeg maar: nou, dit was weer een succes. Het waren weer volle zalen. Maar daarna gebeurt er helemaal niks. En je weet niet eens, waarschijnlijk, wie er in de zaal heeft gezeten.
Nee, dat is inderdaad een belangrijke. Misschien een laatste vraag.
Even naar de komende tien jaar kijken. Stel: we zitten hier binnen tien jaar opnieuw om twintig jaar Momice te vieren. Wat zou je dan graag kunnen vertellen, dat je hebt gerealiseerd met het bedrijf?
Ja, ik vind het nu al...
Er zitten dagelijks honderden event managers in onze software. De belangrijkste evenementen van hun bedrijf, zeg maar, zijn ze met onze software aan het organiseren. En dat vind ik al een enorme eer. Ik vind dat iets. Dat is een vertrouwen. Ze vertrouwen Momice daarin zo.
Dat vind ik, als ik die cijfers ook zie en dan even inbeeld: een zaal met die paar honderd, zeshonderd tot duizend event managers in een zaal. Dan denk ik: wauw, dit is al geweldig, dat we dit al hebben bereikt.
En ik denk, over tien jaar, al is het maar tien of twintig procent van de bedrijven, dat ze veel bewuster met hun events omgaan maar ook bewuster met de rol van de event manager. Dat ze die veel meer onderdeel maken van hun hele team. In plaats van: die ene persoon of die twee personen die, zeg maar, het evenement even aan het regelen zijn. Dat is gewoon mijn drijfveer en ik hoop dat er gewoon, over tien jaar, veel meer bedrijven inzien dat events veel waardevoller kunnen zijn als je ze ook op waarde schat. En dat je het dus niet alleen maar over kosten hebt maar over: wat is het ons waard?
En, ja, dat is gewoon mijn eeuwige drijfveer, denk ik. Die ik nooit los kan laten. Dus hopelijk over tien jaar zijn er meer mensen dan nu, die daar net zo over denken.
Wel maar dat is een heel mooie ambitie, Rutger.
Dank je wel voor je komst naar de studio.
Graag gedaan.
En u, beste kijker, bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week.
