Transcript
Welkom bij alweer een nieuwe aflevering van eventplanner.tv. Ik praat vandaag met een bekend gezicht in de evenementensector; Jan-Jaap In der Maur. Jan-Jaap is al jaren professioneel dagvoorzitter en startte recent een boekingsbureau alleen voor dagvoorzitters. Maar waarom zou je nu geld uitgeven aan een presentator als je directeur dat evengoed kan doen? Ik vraag het aan Jan-Jaap.
Dag Jan-Jaap, waarom zou je nu investeren in een dagvoorzitter?
Investeren in een dagvoorzitter doe je als dat meer oplevert dan dat het je kost.
Dat is een goeie.
En dat gebeurt nog te weinig om daar zo over na te denken, vind ik. Er wordt heel vaak gezegd een dagvoorzitter is duur. Heel simpel.
Is dat niet?
Nou nee, een dagvoorzitter kost veel geld, maar of het duur is, is afhankelijk van wat het oplevert. En op het moment dat jij 2, 3 duizend euro investeert in een dagvoorzitter maar je dag levert 10-15 duizend euro meer waarde op dan is het een zinnige investering geweest. Dus een dagvoorzitter moet je huren als die iets doet wat jij zelf niet kunt. Er zijn een aantal dingen die een dagvoorzitter kan wat een leek niet kan.
Zoals?
Zoals vragen stellen die anderen niet kunnen stellen. Als wij bijeenkomsten hebben over bijvoorbeeld veranderingen in het bedrijf. Jan van de boekhouding, die zo aardig kan praten, die kan de directeur veel minder kritische vragen stellen dan dat ik dat kan. Want, ik ben er 1 keer ik hoef geen vrienden voor het leven te worden met die man, mijn baan staat niet op het spel, dus ik kan vragen stellen die een ander niet kan stellen. Hetzelfde geldt als je het vergelijkt met iemand die inhoudelijk ingevoerd is op een onderwerp. Wat je vaak ziet op bijvoorbeeld medische wetenschappelijke congressen dat de dagvoorzitter iemand is die uit die branche komt.
Dat is fantastisch als je met allemaal vakbroeders onder elkaar zit. Maar ik heb een keer een bijeenkomst gedaan waar op het podium wetenschappers stonden en in de zaal meesters en juffen van basisscholen zaten, dan is het dus heel prettig als er een dagvoorzitter staat die even plat gezegd net zo weinig begrijpt als zij; dus die op de juiste momenten kan denken he deze professor begint nu te oreren, mensen volgen hem niet meer en ik kan inbreken. Nou, dat zijn dus allemaal dingen als er heel veel interactie is, interactie begeleiden is een vak. Dat kan niet iedereen. Ik bedoel, je moet voelen wat een zaal doet, je moet voelen wat er gebeurt tussen een zaal en de spreker, je moet weten hoe je mensen kunt onderbreken, kunt samenvatten, met elkaar in verbinding kunt brengen, et cetera.
Nu, je speekt over interactie. Ik herinner mij uit een van jou columns dat interactie ook vaak als een trucje wordt toegepast. Maar hoe maak je nu echt interactie? Want dat is een uitdaging voor heel veel congressen, seminars.
De basis begint bij, dat de organisator, degene die de beurs of het congres organiseert, dat die echt interactie wil. Want het wordt een trucje op het moment dat je het eigenlijk niet wil, maar toch de indruk wil wekken dat je het doet. Dus de discussie die ik vaak voer vooraf met opdrachtgevers is vooral; hoever wil je gaan in die interactie? En wees daar eerlijk in. Als bepaalde dingen niet bespreekbaar zijn, zeg dan ook tegen de zaal ‘dit is niet bespreekbaar’. Laat dat weten. Als het gaat om een reorganisatie in het bedrijf, als het gaat om wat dan ook, laat weten wat wel en niet bespreekbaar is, dan ben je eerlijk tegen mensen. En dan kun je de volgende stap zetten, namelijk de dingen die je wel vrijgeeft voor interactie, laat het dan ook echt gebeuren.
Maar wat is dat dan 'echt gebeuren', hoe doe je dat dan?
Echt gebeuren is niet een keihard einddoel voor jezelf neerzetten. Niet neerzetten: ‘dit moet er uitkomen’. Want op het moment dat je dat doet wordt het een gestuurd verhaal en dan is het al geen volledige spontane interactie meer. Accepteer dus ook dat het publiek soms dingen doet die jij niet voorzien hebt. Dan wordt het leuk. Ik heb een keer een bijeenkomst gehad waar bedacht was dat de directeur zou openen en daarna zou ik het overnemen. Nou, de directeur opende, ik kwam het podium oplopen en in mijn ooghoeken kwamen ineens twee mannen het podium op en die vouwden een papiertje open en die begonnen een verklaring tegen de directie voor te lezen.
Dat is wel spontaan natuurlijk.
Ja, dat was heel spontaan, dat was even schrikken, want dat stond niet in het programma. En dat werd vervolgens, voor dat bedrijf, de beste bijeenkomst die we ooit gedaan hebben.
Kon die directeur daarmee lachen?
Die directeur kon daar ontzettend om lachen. Ik heb ook onmiddellijk besloten van 'nou dat hele programma wat we hadden, weg er mee', ik ben meteen naar die mensen toegestapt, ik ben ze vragen gaan stellen, waarom sta je hier? Want daarmee geef je hun de aandacht die ze verdienen. Als je het wegdrukt, dan wordt de rest van de dag niks meer.
Dus eigenlijk het durven los te laten, wat je van plan was.
Ik heb gelijk aan de zaal gevraagd; staan deze twee mensen er alleen voor zichzelf of staan ze er ook voor jullie? Nou, ze bleken, dat ze er voor allemaal stonden.
Je vertelde dat je ruim op voorhand de discussie met de opdrachtgever aan moet gaan of je al dan niet interactie wil en waar en hoe dat je dat gaat inplannen. Maar wil dat ook zeggen dat je de keuze om met een dagvoorzitter te gaan werken, dat je dat ook heel ruim op voorhand moet gaan doen zodat je ook bijvoorbeeld je locatie kan laten inpassen?
Ja, persoonlijk denk ik dat je de dagvoorzitter het best zo vroeg mogelijk in het traject kan laten instappen.
Ja, maar dat zegt natuurlijk elke toeleverancier.
Dat zegt elke toeleverancier. Voor een groot deel van de toeleveranciers is dat ook waar. Voor dagvoorzitters geldt, ik zei net toen we begonnen; je huurt een dagvoorzitter in omdat hij dingen kan die jij niet kunt. Als ik op het podium pas dat kan gaan laten zien, dan mis je dus heel veel van mijn expertise. Want, dezelfde vragen die ik op het podium kan stellen, kan ik aan jou als opdrachtgever in het voortraject ook al stellen. Als je mij daar de kans geeft om mijn ding te doen, om te laten zien; ik kan jou lastige vragen stellen, ik kan jou helpen om naar een resultaat toe te werken, dan haal je dus het maximale uit mijn expertise. Als het gaat om bijvoorbeeld de opbouw van een programma, als het gaat om de indeling van de verschillende onderdelen in het programma; gebruik dan mijn kennis en ervaring. Een voorbeeld; discussievormen. Heel vaak staat er op het programma als derde or vierde punt: 'discussie'.
Mooi programmapunt.
Mooi programmapunt. Moet er standaard in want we moeten interactie. Dus discussie. Dan ga ik dus vragen stellen aan een opdrachtgever; waarom wil je discussie? Waarom wil je het op dat moment in het programma? Waarom begin je er niet mee, waarom eindig je er niet mee? En heel vaak staat er dan 'Lagerhuis debat'. Dat is zo'n vorm die veel mensen kennen. Een Lagerhuisdebat is een ontzettend leuke vorm, werkt in heel veel gevallen heel goed, werkt in heel veel gevallen ook helemaal niet.
Nu we hebben we het over discussie, dat brengt ons naadloos bij de nieuwe media, social media, daar gebeuren ook heel veel discussies, ook meer en meer tijdens een congres, Wat is jou ervaring bij het gebruik van social media terwijl jij op het podium staat?
Vooralsnog dat het ook daar heel vaak een trucje is; we zetten een Twitter-wall neer dan kan iedereen daar zijn mening op kwijt en that's it. Ik vind dat we daarin ook nog een stap verder moeten gaan zetten. Ook daarin zeg ik trek het naar het voortraject. Social media stelt je in staat om je bezoekers, je deelnemers, mee te laten denken over een programma. Bijvoorbeeld, geef ze vijf sprekers en je mag er 3 kiezen. Dan weet je dus zeker dat ze op de dag zelf geïnteresseerd zijn. Voor mij als dagvoorzitter, wat ik steeds vaker doe is in LinkedIn groepen, op Twitter etc., vooraf al met mijn doelgroep praten. Als ik dat vooraf al heb kunnen doen op de social media, kan ik op de dag zelf meteen de diepte in. Dan kan ik meteen zeggen, ik heb op social media gemerkt, op LinkedIn et cetera, dat dit en dit jullie problemen zijn of dat dit en dit jullie gevoel is. En dan kan ik dat gelijk aan de spreker voor gaan leggen waardoor je meer de diepte in kunt. Op de dag zelf vind ik dus dat Twitter bijvoorbeeld, dat je dat ook moet integreren in je programma op het podium. Ik wil het liefst dat er een social media manager, iemand als Gerdie die laatst in de uitzending zat, dat die daar zit en dat die het lef heeft en de opdracht heeft om mij als dagvoorzitter ook te onderbreken. Om te zeggen, Jan-Jaap je staat nu met de directeur te praten en die zei net dat en dat, ik heb inmiddels 17 reacties dat het volgens mensen niet klopt. Dat wil ik weten. Hetzelfde geldt voor input van buiten.
Dat is loskomen van de traditionele manier, van hoe het tot hiertoe altijd is gebeurd. Dan had je de spreker en die mocht niet onderbroken worden tot de vragen kwamen.
Ja, terwijl ik steeds meer vind dat je sprekers dus vooral moet onderbreken.
Nu ik ben zelf ook spreker regelmatig op congressen en ik vind het ook prettig gewoon als ik onderbroken wordt, dus eigenlijk moet dat gewoon kunnen.
En ik vind dat we daar vaak nog een stap verder in kunnen gaan, ik bedoel, jij hebt nu niet aan mij gevraagd om nu hier voor de camera te moeten staan en mijn verhaal te vertellen, jij interviewed mij. Dat doe je niet voor niks.
Nee, ik heb ook een functie.
Ja, jij hebt ook een functie en een hele belangrijke, en ik denk dat we op het podium steeds vaker ook toe kunnen naar bijvoorbeeld zeggen; als spreker mag je in 3 tot 4 minuten je kick-off boodschap de zaal ingooien, en daarna gaan we gewoon huppakee, met de zaal.
Dan wordt het natuurlijk ook een stuk spontaner.
Het wordt spontaner, het wordt voor de zaal interessanter, het wordt voor de spreker interessanter.
Ik vind het ontzettend leuk hoe gepassioneerd jij praat over het vak dagvoorzitter, ook dat je heel eerlijk bent in wanneer je wel inhuurt en dat er ook situaties zijn waarin het er gewoon niet in hoort. Je bent recent gestart met een eigen dagvoorzitter boekingsbureau. Waarom heb je dat gedaan?
Aantal redenen. De belangrijkste reden is, je zei het net al, ik vind dat het een vak is. En als iets een vak is dan verdient dat zijn eigen bureau. Dat is eigenlijk voor mij het belangrijkste. Daaraan gekoppeld zit het feit dat ik ook vind los van kwaliteit ook moet kijken naar wat past bij elkaar, naar matching. Want, ik bedoel, je typt nu dagvoorzitter in op Google, nou dan krijg je pagina na pagina allemaal zzp’ers die zichzelf dagvoorzitter noemen. Er zitten hele goeie tussen, er zitten hele slechte tussen. Nou, stap 1 is; maak die schifting maar eens. Dat is voor de meeste opdrachtgevers eigenlijk al niet te doen. Maar als je die schifting gemaakt hebt, dan hou je vervolgens een selectie aan professionele goeie dagvoorzitters over. Dat wil nog niet zeggen dat die voor die gelegenheid goed zijn. Want je hebt hele verschillende types dagvoorzitters. Ik ben van origine ooit opgeleid tot journalist, ik kom erg vanuit de inhoud, de content, dat is mijn sterke kant. Ik heb ook een dagvoorzitter in mijn bureau die komt vanuit acteren en improvisatie theater. Die heeft een totaal andere insteek van omgaan met een zaal als dat ik heb. Dat betekent dat de ene keer hij een perfecte dagvoorzitter is en de andere keer ik. En door bezig te zijn met die matching van goeie dagvoorzitters, maar dan ook de juiste aan precies de juiste gelegenheid koppelen, hoop ik ook dat uiteindelijk dat vak steeds meer gewaardeerd gaat worden als vak.
En is dat dan ook de achterliggende gedachtegang om mensen te gaan overtuigen naar een apart bureau te stappen, want eigenlijk is het wel makkelijk, gewoon je sprekersbureau te bellen, doe maar vier sprekers en doe er ook maar gelijk een dagvoorzitter bij, dan krijg ik daar misschien nog een aardige korting op. Dat is veel gemakkelijker dan naar een apart bureau te stappen.
Ja, dat klopt, maar ik denk dus dat een apart bureau met mensen die zelf als dagvoorzitter gewend zijn op het podium te staan, dat dat een meerwaarde heeft. Het betekent dat je meer precies de juiste dagvoorzitter krijgt. En dat je bovendien van mij ook, ik bedoel, je kent mij een beetje inmiddels omdat ik voor jullie een column schrijf bijvoorbeeld, ik kan het niet laten om mee te denken. Want ik heb die passie. Als iemand mij belt en gaat praten over 'ik ga een bijeenkomst doen', dan wil ik weten wat wordt het voor soort bijeenkomst en waarom zit het zo in elkaar zodat ik de juiste dagvoorzitter daarvoor kan zoeken, maar ook omdat ik gelijk mee kan gaan denken over hoe zou zo’n bijeenkomst nog strakker kunnen. En dat is iets wat je, denk ik, de uitzonderingen daargelaten, bij een sprekersbureau niet krijgt. Los van het feit dat in mijn optiek, spreker en dagvoorzitter twee totaal verschillende dingen zijn.
OK, dat vind ik een hele mooie om me af te sluiten, ik wil je heel hartelijk bedanken voor je heel open en eerlijke interview.
Graag gedaan.
En u beste kijkers thuis, bedankt voor het kijken en ik hoop echt dat je volgende keer weer op ons afstemt.
