Transcript
Dag Hugo, welkom in de studio.
Goeiemorgen.
Hugo, jij bent een nieuw gezicht, of althans voor mij, binnen de event confederation.
Misschien moeten we gewoon eens even beginnen met jou voor te stellen. Wie is Hugo?
Ja, Hugo. Met de familienaam Slimbrouck.
De mensen uit de vergader- en congreswereld en de incentivewereld, die kennen mij al een tijdje. Ik heb ook mijn volledige carrière binnen de hotellerie, binnen congresbureau Brugge, dat ik opgericht heb. En later binnen de agentschappen, voornamelijk internationaal, als vertegenwoordiger voor een bedrijf dat een globaal netwerk van de DMCs opbouwde. Die kennen mij wel. Maar dus, door Covid ben ik terug naar eigen land gekomen. Toen klopte de event confederatie bij mij op de deur en van het ene kwam het ander. Dus ben ik heel blij hier nu deel uit te maken van het nieuwe team.
Want als ik het goed begrijp, neem jij, onder andere, als woordvoerder het stokje van Bruno dan over.
Bruno en Stijn, die blijven sowieso in ondersteuning, want zij hebben fantastisch werk geleverd, laat ons eerlijk zijn, in de afgelopen achttien maanden. En zomaar, voor mij, op een rijdende trein springen, dat is niet gemakkelijk. Dus ik ben dagelijks, met beiden nog veel in gesprek voor advies. Ze kennen ook bepaalde gevoeligheden. Ze hebben heel veel suggesties. Maar het is dus de bedoeling dat ik, meer en meer, het dagelijkse bestuur overneem. En daar is natuurlijk...
Daar gaat een aantal maanden over. Dat doe je niet zomaar, van de ene dag op de andere. Maar ik had het voordeel dat ik deze zomer al, in de schaduw van beiden, kon meewerken. Deelnam aan alle webinars die we deden, alle gesprekken die we hadden met kabinetten en dergelijke meer.
Je raakte het al aan, hé. De voorbije achttien maanden: Coronacrisis. Als jullie daar nu op terugblikken, zijn jullie dan...
Want jullie hebben heel veel inspanningen gedaan om ook de politiek mee op de kar te proberen krijgen. Hoe blikken jullie daarop terug? Zijn jullie tevreden van de resultaten die geboekt zijn?
Enerzijds zijn we tevreden maar aan de andere kant weten we dat het werk nog lang niet af is.
Ten eerste: de confederatie werd opgericht om, in feite, de volledige sector te gaan vertegenwoordigen. Dat was al bezig voor Corona. Het oprichten van een paritair comité. Daar voor onze sector, in feite, een brugfunctie te gaan vervullen tussen onze heel brede sector.
Maar Covid liet ons toe om ook sneller iedereen bij mekaar te brengen. En alle neuzen in dezelfde richting te zetten. Dus ja, er zijn heel wat realisaties geweest door de negotiaties met de kabinetten. Stijn en Bruno en de Raad van Bestuur hebben toch heel veel zaken en steunmaatregelen kunnen realiseren. Voor de mensen in onze sector. Dat ligt soms op een ander vlak. Of je nu in Vlaanderen werkt, in Brussel of in Wallonië. Door de lokale politiek krijg je niet altijd dezelfde resultaten. Maar ik denk dat we toch super tevreden mogen zijn voor de steun die we van een aantal kabinetten toch gekregen hebben. Over het afgelopen jaar. En dat is iets waar we sowieso op verder gaan bouwen. Naar de toekomst toe. Want ons werk is bijlange nog niet over. De Covidcrisis is nog niet over. Dat is nu heel actueel natuurlijk, met de vierde golf die gestart is. Maar ik denk dat we toch heel wat van de realisaties, die we mee ontworpen hebben, bijvoorbeeld het CERM en CIRM en CST, dat zijn toch tools die we, ook naar de toekomst toe, terug kunnen gebruiken.
En juist vandaag is het heel actueel. Van: gaan we terug naar CST, voor een bepaalde periode, bijvoorbeeld? In een bepaalde regio in het land. De tool is er maar je kan heel snel switchen, daarmee. En het is toch iets wat het voor onze mensen in de sector makkelijker maakt. Hoe je een planning kan maken. Toch tenminste een drietal maanden ver.
Ja, want je raakt het al aan, hé. Vierde golf.
Als vakvereniging, hoe kijken jullie daarnaar? Wat is jullie vraag naar de politiek op dit moment? Ik neem aan dat het doel is: de sector openhouden, natuurlijk.
Openhouden is de eerste vereiste maar ik denk ook niet dat dat de vraag is op dit moment.
Wat we aanvoelen is dat ze niet kijken naar sluiten maar ze moeten heel voorzichtig te werk gaan. Maar de tools, die zijn er, hé. En CST, we zien later vandaag wel hoe dat er zal uitkomen. Maar ik denk dat CST toch een deel van de oplossing is. En als we dan naar oplossingen zoeken in ons land...
Dan mag je wel de drie regio's hebben maar je kan toch maar best dezelfde regels hebben van de ene regio naar de andere. Zodanig dat voor eventplanners, en voor onze klanten in eerste instantie, dat die niet telkens weer op andere regelgeving moeten terugvallen. Tussen bijvoorbeeld Vlaanderen en Brussel of Wallonië. Of je nu...
Wat het risico was van de afgelopen dagen. Dat lokale burgemeesters zelf gaan beslissen wat binnen hun gemeente kan en niet. En dan krijg je een totale kakofonie over het hele land, natuurlijk.
Heb je het gevoel dat daar de dialoog nog altijd goed zit en dat daar wel naar jullie input geluisterd wordt?
Absoluut. Absoluut. Er wordt met ons gepraat. En dat is net het sterk van wat mijn voorgangers gebouwd hebben. Ze bellen ons. En er wordt geluisterd naar ons advies.
Maar dat is een mooie verwezenlijking, hé. Want als we kijken - ja, neem een paar jaar geleden - hadden wij als sector geen vertegenwoordiging op dit niveau in de politiek. Dus op zich denk ik dat dat een mooie verwezenlijking is.
Ik ken de situatie een beetje op internationaal vlak en er zijn weinig landen die dit hebben kunnen realiseren. Ik denk dat we heel fier mogen zijn wat we met de event confederatie zo al gedaan hebben, tot nu toe. In veel andere landen loopt het nog altijd niet zo vlot. De politiek kent ons nu en wij kennen intussen de politiek. Het nadeel is dat we met dezelfde vraag bij twintig verschillende kabinetten moeten gaan aankloppen.
Ja, dat is. Dat is de uitdaging in België natuurlijk.
Je hebt het daarstraks ook al aangehaald: dat is het paritair comité. Ik herinner mij in het gesprek dat ik met de verschillende vakverenigingen gehad heb bij het begin van de crisis, dat dat toen echt heel hoog op het agenda geplaatst is, omdat dat de missing link was om onze sector heel duidelijk in kaart te kunnen brengen, ook. Zijn er sindsdien nog stappen gezet? In dat paritair comité.
Er zijn stappen gezet. Ik was net voor deze call in een vergadering hier met leden van onze Raad van Bestuur rond het paritair comité en waar we daarmee naartoe gaan. Het is natuurlijk een langzaam proces. Het is geen makkelijk proces. Maar waar wij in eerste instantie willen naartoe gaan, is in feite als een werkgeversassociatie. Dat is het belangrijkste onderdeel in de...
Nog belangrijker, in feite, dan het paritair comité op zich. En dus, daar wordt zeker op verder gewerkt. Maar daar spelen zoveel connecties mee, dat je, ja...
Men had ons verteld dat het een lang proces zou zijn en dat wordt het zeker. Maar het is voor ons de prioriteit voor onze sector. Eens we heel goed gedefinieerd zijn...
Wie we zijn, wat we doen. Al de NACE-codes, bijvoorbeeld, goed omschrijven. Die onze sector omvatten. Als we daarmee naar de overheid kunnen gaan en zeggen van: kijk, dit zijn we, dit is wat we doen. En, direct daarop, ook de sociaaleconomische waarde van onze sector duidelijk kunnen bepalen.
Absoluut. Hebben jullie zelf een ambitie voor de timeline? Wanneer zouden jullie dit graag...
Ja, je hebt het al gezegd, hé. Het is natuurlijk een proces van lange adem. Het is een politiek proces, dus dat duurt sowieso. Maar hebben jullie zelf iets in gedachten van: dat is voor ons de streefdatum?
Ik zal er een persoonlijke target van maken. Ik hoop dat we, een jaar verder van nu, een stuk dichter staan bij de oplossing. Ik zeg niet dat het paritair comité daarvoor de oplossing is. Er zijn ook nog alternatieven die ons aangereikt werden en die we aan het bestuderen zijn. Maar het is een feit: we komen echt tot een vorm waarbij onze sector perfect kan omschreven worden. En als werkgeversorganisatie is dat makkelijker te realiseren, denk ik, dan puur op vlak van paritair comité.
Naast paritair comité, en zo verder, zijn jullie natuurlijk ook als federatie constant bezig met andere dingen die leven in de sector. Zo hebben jullie recent ook de bevraging rond ventilatie gestart.
Ja, een hot item. Het is een feit...
We kunnen daar niet omheen, hé, maar het is een feit dat ventilatie naar de toekomst toe belangrijk wordt. En de kwaliteit van de lucht. We moeten naar een oplossing toe. Net zoals jaren geleden over decibel gesproken werd, moeten we nu ook over de kwaliteit van lucht gaan spreken. Maar wat ons wel verwonderd heeft, is dat de overheid dat meteen in een ministerieel besluit wou gieten. Dat dat effectief maakte tegen het einde van deze maand. En dan drie maanden adaptatieperiode gaf. Dan zou je, in principe, bouwaanvragen moeten indienen. Ik weet niet of u ooit een bouwaanvraag heeft ingediend maar in drie maanden tijd een bouwaanvraag rondkrijgen, dat is ook wel niet waar. En daar komt nog bij dat, in feite, in onze sector...
Onze sector heeft toch twee verschrikkelijk moeilijke jaren achter de rug. Veel van die zalen hebben helemaal geen omzetten kunnen draaien in de laatste twee jaar. Dus ze zitten op hun tandvlees wat betreft cashflow. En je kan aan deze bedrijven toch niet vragen dat ze nu terug een, toch serieuze, investering gaan doen.
Ja, want het gaat niet over kleine bedragen, hé?
Het gaat niet over kleine bedragen, absoluut niet. In een kleine zaal zit je makkelijk aan een 45.000-50.000 euro. Ik heb voor de grootste zalen van dit land gehoord dat een budget van anderhalf miljoen euro niet voldoende is. Nog niet de capaciteit zou geven van wat volgens de politiek mogelijk moet zijn. Dus dat is een zaak waar we elk kabinet nu mee aangesproken hebben. En waar we zeker verder gaan aan werken.
Je kan ook niet verlangen dat mensen nu terug gaan sluiten en bijvoorbeeld verbouwingen gaan doen om die installaties te maken. De tijd is er ook niet voor.
Maar als we als sector zeggen van: ja, we realiseren ons dat dit natuurlijk een belangrijk gegeven is naar de toekomst. Laat ons daarop werken. Laat ons een overgangsperiode van een jaar, van twee jaar gebruiken. Om, in gezamenlijk overleg met de overheid, daar tot een oplossing te komen.
Ja, zijn er naast ventilatie nog van die dossiers die voor jullie op dit moment bovenaan de agenda staan?
Dat zijn, denk ik, de twee belangrijkste dossiers.
Natuurlijk zijn er een aantal topics die voor ons belangrijk zijn op lange termijn. Want, als een confederatie...
We zijn niet de confederatie die opgericht is om Covid te gaan bestrijden. Dat is onze hot potatoes van het laatste anderhalf jaar.
We moeten in eerste instantie die brugfunctie creëren. We hebben die gecreëerd maar echt dagelijks voeden. Die brugfunctie die we hebben tussen de sector en de overheid. Zodanig dat we elkaar beter en beter verstaan.
Andere topics die we op de agenda hebben - en die hadden we vorig jaar ook maar daar moeten we nu toch wat meer energie gaan insteken...
En een prior activiteit gaan insteken. Nu we toch stilletjesaan uit die Covidperiode komen. Dat gaat over maatschappelijk verantwoord ondernemen. Dat gaat over duurzaamheid. Met duurzaamheid hebben we een aantal samenwerkingsakkoorden, bijvoorbeeld met de Karel de Grote hogeschool. Daar spreken we over ecofriendly werken. Upcycle / recycle. Reducering van CO2. Enzovoort. Dus dat zit allemaal onder dat duurzaamheidshoofdstuk.
Met KdG werken we ook op een project rond diversiteit en gelijkheid in onze sector. Dat is toch een heel belangrijk gegeven.
Die diversiteit, is dat dan een probleem vandaag in onze sector?
Wel, het is een probleem maar het is ook een opportuniteit. Hangt ook nauw samen met maatschappelijk verantwoord ondernemen. En, vanuit niet alleen de event sector, de culturele sector zit daar ook bij, in dit project, wordt er gekeken hoe we die diversiteit, echt op de werkvloer verder kunnen uitbouwen. En welke profielen in de arbeidsmarkt we extra kunnen aantrekken. Want iedereen zoekt op dit moment personeel. En er zitten toch een aantal mensen, buiten onze bubbel, die best in onze sector kunnen werken. Maar daarvoor moet je die dialoog gaan creëren. En dat is het driejarige project waar we dus op ingetekend hebben.
Zien jullie daar ook een deel van de oplossing in?
We zien op dit moment dat er natuurlijk, door de Coronacrisis, een gigantische talent drain geweest is. Dat het niet evident is voor bedrijven, op dit moment, om mensen terug warm te krijgen om in de evenementensector te komen werken. Kan dit deel van de oplossing zijn?
Dit is zeker een deel van de oplossing. Aan de andere kant: wij zijn niet de enigen die personeel zoeken. Er zijn veel sectoren die mensen zoeken.
Absoluut.
Dus we hebben meer concurrentie gekregen op dat vlak. Maar een ander deel is...
Nog twee andere oplossingen die we hebben, zijn bijvoorbeeld: het duaal leren, dat is een ander project waar we aan samenwerken met de Artevelde Hogeschool. Om juist die jongeren, die schoolverlater zijn of binnenkort schoolverlater zullen zijn, reeds, in feite, een halve stap in ons type van ondernemerschap te laten zetten. En toch, terzelfdertijd, hun studies verder uit te werken. En dat op een manier die voor beide partijen het...
Zij leren ondertussen bij. Krijgen praktijkervaring. Maar het is op een ander ritme. Het is op een andere snelheid. En tezelfdertijd profiteren ze dan toch nog van de factuele school, in feite, die daar toch onder hangt.
En dan los van duaal leren, in het algemeen, voor iedereen in onze sector, gaan wij enorm inzetten op opleidingen. Opleidingen die voor iedereen in de sector nodig zijn. We moeten dat doen in pakketten die echt in bits and pieces zijn. Want mensen in de evenementensector hebben niet altijd alle tijd om een opleiding te gaan volgen. Dus we moeten dat echt in kleine, laat mij noemen hapklare brokken, kunnen verdelen. Maar dan op velerlei vlakken. Bijvoorbeeld niet alleen puur over eventtechniek. Of nieuwe technieken met artificial intelligence enzovoort. Dat zijn ook allemaal zaken die vele mensen kunnen interesseren. Maar het kan ook gewoon zijn op het vlak van HR. Of van fiscaliteit.
Veel van de bedrijven in onze sector zijn doorgegroeid vanuit die werkvloer, vanuit die event-vloer. En hebben niet altijd stilgestaan, bijvoorbeeld, bij fiscale problemen, fiscale opportuniteiten binnen hun bedrijf. Iemand vertelde mij dat wij één van de sectoren zijn in België waar het meest belastingen wordt betaald. Ja, als we daar de goede opleidingen kunnen voor vinden, dan kunnen we daar, misschien, voor velen van onze mensen in de eventsector een goed alternatief vinden.
Daar gaat zeker interesse voor zijn, Hugo. Nee, top.
Hugo, ik wil je ontzettend bedanken voor jouw update. Je heel veel succes wensen...
Enfin, je bent al even bezig, maar in jouw nieuwe rol. En bedankt voor jouw tijd, hé.
Dank u voor de invitatie. En, we zien elkaar nog wel.
Absoluut.
En u, beste kijker, bedankt voor het kijken en alweer tot volgende week.
