In de drukste festivalzomer ooit zitten sommige organisatoren verlegen om helpende handen. "De verenigingen hebben het zelf nog te moeilijk met heropstarten na corona."
Of je deze zomer nu aanschuift aan een festivaltoog, -kassa of -parking: er is veel kans dat je geholpen wordt door een vrijwilliger. Clubs, verenigingen en individuen die zich inzetten voor een lokaal evenement, zijn de motoren van de festivalzomer. Maar na twee eventluwe coronajaren blijkt er wat zand in de motor te zitten.
Dat is alvast het geval bij Genk on Stage, dat niet genoeg vrijwilligers vindt en een oproep lanceerde in Het Belang van Limburg. "Normaal steunen we daarvoor op verenigingen die iets willen bijverdienen in ruil voor hulp, maar die zijn nog niet hersteld van de gevolgen van corona", zei Genks schepen van Evenementen en Toerisme Karel Kriekemans (CD&V). "Dus gaan we aankloppen bij onze buurgemeenten, want we verwachten dit jaar veel toeschouwers."
Stijn Snaet van de Event Confederation herkent de kopzorgen. "Het hangt af van festival tot festival, en ik heb nog nergens een rampverhaal gehoord. Maar de algemene teneur is wel dat het moeilijker geworden is om de nodige vrijwilligers te vinden. Het is moeilijk om een vinger te leggen op de precieze oorzaak. Maar de trage heropstart van het verenigingsleven zal er zeker voor iets tussen zitten. Zij moeten eerst hun eigen activiteiten opnieuw in gang kunnen trekken voor ook die connectie met de festivals weer geactiveerd kan worden."
Warme oproep
Ook Dranouter steunt voor een groot deel op vrijwilligers, zegt festivaldirecteur Bavo Vanden Broeck. "Ze bemannen de bar, verzorgen de backstage, bemannen de verkeersposten en de toegangscontrole en leiden de camping in goede banen. In ruil daarvoor krijgen individuele vrijwilligers bij ons, naast een festivalticket, ook genoeg eet- en drankbonnetjes om het festival door te komen. Als verenigingen zoals pakweg een ruiterclub of een fanfare een pak krachten ineens leveren, bekijken we ook of we als tegenprestatie hun clubkas kunnen ondersteunen."
Voor corona rekende Dranouter jaarlijks op zo’n 1.000 vrijwilligers. Dit jaar anticipeerden ze op een moeilijke zoektocht en planden ze er slechts 800 in. "Dat betekent niet dat die allemaal harder zullen moeten werken", zegt Vanden Broeck. "We hebben de ploegen geherstructureerd, waardoor er gemakkelijker geschoven kan worden." Ook Dranouter hoopt echter nog op een extra injectie, vooral van verenigingen. "Beschouw dit gerust als een warme oproep om mee te helpen bij Festival Dranouter als vrijwilliger", zegt Vanden Broeck.
Toegankelijkheidsorganisatie Inter, dat op verschillende festivals actief is om de terreinen toegankelijk te maken voor personen met een handicap, kan eveneens nog helpende handen gebruiken, zegt coördinator Bart Parmentier. "We staan voor een enorm drukke agenda, met 25 evenementen tot begin augustus. Dat is goed voor 1.500 vrijwilligersdagen die we moeten invullen. Momenteel staat daar nog 20 à 25 procent van open, terwijl dat voor corona op dit moment maximaal 10 procent was."
Geen rampscenario’s
Volgens Parmentier speelt de nasleep van de coronapandemie een rol bij de stroeve zoektocht naar vrijwilligers. "Zonder evenementen was er weinig gelegenheid om nieuwe vrijwilligers te betrekken bij onze werking. Daarnaast denk ik ook dat de coronacrisis mensen meer deed stilstaan over hun tijdsbesteding. Mensen die vroeger zes à zeven evenementen per zomer deden, zeggen nu soms: voor mij hoeft het allemaal zo druk en jachtig niet meer."
Wanhopen doet Parmentier niet. "Er dienen zich nog geen rampscenario's aan, maar het zal wel een extra inspanning vergen. Wij hebben wel het voordeel dat vrijwilligers bij ons snel de meerwaarde inzien die ze kunnen bieden voor personen met een handicap."
Een rechtstreekse band helpt veel, denkt Rock Zottegem-organisator Kurt De Loor. "Wij draaien voor 100 procent op vrijwilligers, en we merken dat we qua inschrijvingen op hetzelfde niveau zitten als voor corona. Daarbij zijn zelfs al kinderen van de mensen die er op onze eerste edities in de jaren 90 bij waren. We rekenen minder op verenigingen, en meer op individuen: bij hen speelt de fierheid mee op wat Rock Zottegem voor de stad betekent."
