Weet je zelf nog waar je voor staat? Wie ben ik? Bij het bordspel is het zo eenvoudig dat je, gewoon door de juiste vragen te stellen, de niet passende bordjes kan elimineren om te weten te komen wie en wat je bent. Maar, is de zoektocht naar het profiel van een evenementenleverancier even gemakkelijk?
Er zijn veel uiteenlopende meningen aangaande de profilering van bedrijven binnen de event sector en dan specifiek over de afwezigheid ervan omwille van een té brede dienstverlening. Gaat het hier niet louter om een diversificatie die als een normaal bedrijfsproces gezien kan worden? Of bent jij van mening dat enkel financiële redenen de overhand halen bij het bepalen van het service pakket van breed geprofileerde bedrijven? En is jouw mening dan ook dat hierdoor het bedrijfsprofiel verloren gaat?
De hamvraag is dus: zijn de kwaliteit, het niveau van events als corporate communication en de conceptuele inhoud van de gehele evenementensector de dupe wanneer cateraars, artiesten boekingsagentschappen en technische firma's de gehele organisatie van een event toevoegen aan hun dienstenpakket? Of is dit net een meerwaarde omdat deze bedrijven een andere aanpak aanbrengen? Moeten we echt zoveel macht toekennen aan dit fenomeen door te beweren dat een hele sector hierdoor gekannibaliseerd wordt? Bepalen de bedrijven die jij aantrekt, omwille van jouw profiel, niet de standaard van jouw diensten? En is dit niet net wat jou concurrentieel maakt ten overstaan van "wij-leveren-alles" bedrijven? Kwaliteitszoekende klanten verwachten het beste van wat op de markt te vinden is en zullen zoeken tot ze deze standaard naar behoren ingevuld krijgen. In een mature markt is er volgens mij zowel plaats voor Ryanair, dat zijn commerciële activiteiten vooral toespits op het financiële aspect, als voor Brussels Airlines, dat een meerkost kan verantwoorden wanneer dit op de balans van kwaliteit en meerwaarde wordt gewogen.
Kwaliteitsniveau als richtlijn voor de klant
De kwalificatie waarop deze meer en meer volwassen wordende markt zich moet richten is dus volgens mijn bescheiden mening deze van kwaliteitcertificatie en niet langer deze van dienstenindeling. Met welke combinatie van diensten dit kwaliteitsniveau behaald wordt, of wat de origine van een nieuwe entiteit is voorafgaande aan een uitbreiding van zijn dienstpakket, maakt uiteindelijk niet uit. Een hokjesmentaliteit heeft geen plaats in de eeuwige strijd om onze klanten beter te bedienen. We kunnen niet anders dan creatief denken en stuwende vooruitgang aanmoedigen binnen een sector die tot de nok gevuld is met creatievelingen en out-of-the-box denkers.
Natuurlijk is er ook de keerzijde van de medaille waarbij de serviceactiviteiten van een bedrijf uitbreiden gepaard gaat met een verwatering van het bedrijfsprofiel. De nieuwe activiteiten vormen dan dood gewicht dat het bedrijf moet meeslepen. Een gevolg is vaak dat de kwaliteitsquotering van de gehele firma naar de bodem wordt getrokken door activiteiten die worden aangeboden zonder er voldoende grondige kennis over te bezitten. De appendix verontreinigt het hele lichaam van binnenuit en de kwaliteitsnotering van het bedrijf daalt.
Een sterk, nieuw service pakket is geboren
Maar waarom zou het niet anders kunnen? Velen gaan er onmiddellijk van uit dat de activiteiten binnen een bedrijf uitbreiden impliciet een zwakker merk en minder kwaliteit tot gevolg heeft. Stel dat de beenhouwer beslist om zelf zijn koeien te gaan kweken om meer de controle te houden over de kwaliteit en origine van de producten die hij aan de man brengt, of als het restaurant zelf zijn moestuin aanlegt omwille van controle en kwaliteitseisen. Is het uitbreiden van de basisactiviteiten dan geen positieve zaak waarmee de eindklant beter gediend wordt? En dit zonder een schizofrene situatie te creëren waarbij het bedrijf zijn profilering tot een flauw afkooksel laat verwateren dat niemand nog lust? De oorsprong van zo'n beslissing ligt niet bij schuimbekkende financiële blindheid, maar in een gedrevenheid om kwaliteit te leveren.
De toekomst is dus niet in handen van de hokjesdenkers die halsstarrig vasthouden aan de traditionele drukpers als enige mogelijkheid om een verhaal te vertellen, maar in de losgeslagen artiest die zijn levensvisie op zijn lichaam inkt en zo de wereld verbaast.
Zolang de verzegelde levenscycli binnen het realisatieproces van een event gerespecteerd worden, is het aan elk bedrijf individueel om te bepalen welke onderdelen van dit realisatieproces het gaat aanbieden binnen zijn dienstenpakket. Of heb jij daarover een andere mening? Zolang de extra service op hetzelfde niveau is van zijn huidige diensten of de uitkomst van zo'n pakketuitbreiding groter is dan de som van alle onderdelen, is er geen probleem voor het bedrijf noch voor de dienstverlening die de klant mag verwachten. Zijn de extra diensten onmogelijk in te passen in een nieuw geheel, of is het te complex om hetzelfde serviceniveau te behouden als voorafgaande de uitbreiding, dan kan je het idee beter links laten liggen vooraleer je jezelf kannibaliseert.
Geef jouw mening over dit onderwerp als reactie onder dit artikel!
